1992 წელს საფრანგეთის ქალაქ ალბერტვილში, ალპების ძირას, ოლიმპიურ თამაშებს პირველად არ უმასპინძლა. შვიდი ათეული წლით ადრე ოლიმპიელები ამ ადგილის საუკეთესო ტიტულის მოსაპოვებლად უკვე იბრძოდნენ. სპორტულმა მოვლენამ დაჩრდილა პოლიტიკური არეულობა. ამ თამაშების დაწყებამდე ორი თვით ადრე საბჭოთა კავშირი დაინგრა.
ალბერტვილის ოლიმპიადა ჩატარდა 1992 წლის 8-დან 23 თებერვლამდე. ეს გახდა მეთექვსმეტე ზამთრის ოლიმპიადა. თამაშებზე 1, 8 ათასზე მეტი სპორტსმენი მოვიდა მსოფლიოს 64 ქვეყნიდან. 13 დისციპლინაში ითამაშეს მედლების 57 ნაკრები.
შეჯიბრის ოფიციალურ ემბლემაზე წარმოდგენილი იყო ოლიმპიური ალი, რომელიც შეღებილი იყო საფრანგეთის რეგიონის სავოიის ფერებში. ალბერტვილში თამაშების თილისმა იყო გამოგონილი პერსონაჟი სახელად მაჟიკი - ნახევარი ადამიანი, ნახევარი ღვთაება. თავად ფრანგებმა მას განალაგეს, როგორც ზღაპრული ელფერი. თავისი ფორმით ის ვარსკვლავს ჰგავდა. ალბერტვილში, თანამედროვე ოლიმპიური მოძრაობის ისტორიაში პირველად შეიცვალა ორიგინალური თილისმა. თავდაპირველად, მთის ჯიხვი ამ შესაძლებლობით დამტკიცდა, მაგრამ ეს სურათი პოპულარული არ გახდა, ამიტომ მისი შეცვლა გადაწყდა.
ალბერტვილი ძნელად შეიძლება ჩაითვალოს ოლიმპიადის დედაქალაქად. ამ ქალაქში მედლების ნაკრებების მესამედზე ნაკლები ითამაშა. ეს იმიტომ ხდება, რომ სპორტული ობიექტები კონცენტრირებული არ იყო ერთ ადგილზე, არამედ მიმოფანტული იყო ალბერტვილთან ახლოს მდებარე 12 სოფელსა და ქალაქში. ამ მხრივ აშენდა არა ერთი დიდი ოლიმპიური სოფელი, არამედ ექვსი პატარა. შეჯიბრებების შემდეგ, ადგილობრივმა მუნიციპალიტეტმა მათი სათანადო გამოყენება გამოიყენა, მაგრამ შთამბეჭდავი ზომის "ცერემონიის თეატრი", სადაც ოლიმპიადის გახსნა და დახურვა მოხდა, მალევე დაიშალა, როგორც ზედმეტი. ცეცხლით ჩირაღდნის გახსნის ცერემონიალს კონკორდის ზებგერითი თვითმფრინავით მიიტანეს.
პირველად, ოლიმპიურ პროგრამაში მოკლე ტრასის, თავისუფალი სტილისა და ქალთა ბიატლონის შეჯიბრებები გამოჩნდა. დახვევა, ჩქარი თხილამურები და აკრობატიკა თხილამურებზე შედიოდა ამ თამაშების სადემონსტრაციო პროგრამაში.
საბჭოთა კავშირის დაშლის შემდეგ ალბერტვილის ოლიმპიადაზე ე.წ. მას არაოფიციალური სახელი ჰქონდა - დსთ-ს ეროვნული გუნდი და ასრულებდა საერთაშორისო ოლიმპიური კომიტეტის ჰიმნისა და დროშის ქვეშ. ეს გუნდი ექვსი სახელმწიფოსგან შედგებოდა: რუსეთი, ბელორუსია, უკრაინა, ყაზახეთი, უზბეკეთი, სომხეთი. გაერთიანებული გუნდის სპორტსმენებმა 23 მედლის მოპოვება შეძლეს, რომელთაგან 9 უმაღლესი ღირსების იყო.
ყოფილი სსრკ-ს ბალტიის რესპუბლიკები: ესტონეთი, ლატვია და ლიტვა გამოდიოდნენ ცალკე. ყოფილი იუგოსლავიის რესპუბლიკები სლოვენია და ხორვატია ასევე ამჯობინეს სოლო გამოსვლა. გერმანიის ეროვნული გუნდი, ბერლინის კედლის დანგრევის შემდეგ, ალბერტვილში გაერთიანებული შემადგენლობით ჩავიდა.
ქალთა სათხილამურო სპორტში, ნორვეგიელები მეორე ადგილზე არ იყვნენ. მათ შეძლეს ყველა მანძილზე პირველი გამხდარიყვნენ. განსაკუთრებით გამოირჩეოდა მოთხილამურე ვეგარდ ულვანგი, რომელმაც სამი ოქრო და ერთი ვერცხლი მოიგო. ქალთა სათხილამურო სპორტში, გაერთიანებული ეროვნული ნაკრების სპორტსმენები ყველაზე წარმატებულად გამოდიოდნენ. ლიუბოვი ეგოროვა გახდა ჰეროინი. ბიატლონში ხელმძღვანელობა აიღეს გერმანიის, საფრანგეთისა და დსთ-ს ეროვნული ნაკრების სპორტსმენებმა. სიჩქარით სრიალში გერმანელებს დიდი უპირატესობა ჰქონდათ. დსთ-ს გუნდის სპორტსმენები ფიგურულ სრიალში ტრიუმფალური ფიგურები იყვნენ.
გუნდებიდან ჩემპიონობა მოიპოვეს გერმანიიდან სპორტსმენებმა. მეორე ადგილი დსთ-ს ოლიმპიელებმა დაიკავეს, ხოლო მესამე - ნორვეგიამ.
