1906 წლის ათენში გამართული ოლიმპიადა არაჩვეულებრივი აღმოჩნდა, რადგან მისი ორგანიზატორები არ ასრულებდნენ თამაშებს შორის ტრადიციული ოთხწლიანი შესვენების მოთხოვნას. ამ მიზეზით, ოლიმპიადა ოფიციალურად არც კი აღიარა საერთაშორისო ოლიმპიურმა კომიტეტმა.
1906 წლის თამაშები ჩატარდა პირველი ოლიმპიადის ათი წლისთავის აღსანიშნავად, რომელიც ასევე ჩატარდა ათენში. ორ ღონისძიებას შორის კავშირის კიდევ უფრო ხაზგასასმელად, ოლიმპიადის ორგანიზატორებმა შეარჩიეს იგივე შეჯიბრის სქემა, როგორც 1896 წელს. უმეტესწილად, შეჯიბრებები მარმარილოს სტადიონზე ტარდებოდა.
თავდაპირველად, როდესაც საბერძნეთიდან მიიღეს წინადადება 1906 წელს ოლიმპიადის ჩატარების შესახებ, IOC– მა კატეგორიული უარი არ გასცა. ფაქტია, რომ იმ დროისთვის ოლიმპიური თამაშების პრესტიჟი დაეცა და საზოგადოება უკვე აღარ გამოხატავდა მათდამი ინტერესს. ოლიმპიური მოძრაობის საბოლოო დაშლის თავიდან ასაცილებლად საჭირო იყო ზომების მიღება და 1908 წლამდე ლოდინის შესაძლებლობა აღარ იყო. მიუხედავად იმისა, რომ მოგვიანებით IOC უარს ამბობს 1906 წლის ოლიმპიადის აღიარებაზე, ამას თამაშების ხსნა უწოდებენ, რამაც საზოგადოებას და განსაკუთრებით სპორტსმენებს საშუალება მისცა დაბრუნდნენ ღონისძიებაში, მხარი დაუჭირონ მოძრაობას და მის იდეას.
სირთულე ასევე იმაში იყო, რომ ტრადიციის თანახმად, ოლიმპიადა უნდა ჩატარებულიყო მსოფლიოს სხვადასხვა ქვეყანაში, მაგრამ 1906 წელს ღონისძიება დაგეგმილი იყო საბერძნეთში, რამაც გამოიწვია IOC– ის წევრების უკმაყოფილება. ასეა თუ ისე, მაგრამ 22 აპრილს, თამაშების საზეიმო გახსნა გაიმართა. როდესაც მედიამ ყურადღება გაამახვილა 1906 წლის ოლიმპიადაზე, ათენში მრავალი სპორტსმენი და სტუმარი ჩავიდა.
ღონისძიებას ესწრებოდა 900-მდე სპორტსმენი 20 ქვეყნიდან, უფრო მეტიც, მათ შორის იყო შვიდი ქალი. 1906 წლის ოლიმპიადის ფარგლებში ჩატარდა შეჯიბრებები შემდეგ სპორტებში: ძალოსნობა, ბერძნულ-რომაული ჭიდაობა, ფარიკაობა, ნიჩბოსნობა, ნაოსნობა, ცურვა, მყვინთავი, მძლეოსნობა, მახე და ტყვია სროლა, ველოსიპედი და ჩოგბურთი. სამწუხაროდ, რადგან IOC– მა არ ცნო 1906 წლის ოლიმპიადა, მისი მონაწილეების მიერ მიღებული ყველა ჯილდო ბათილი იყო და მომავალში არ იქნა გათვალისწინებული.
ოლიმპიადის დახურვის ცერემონია 2 მაისს შედგა. ღონისძიების დასრულების შემდეგ, მისი შედეგები დიდხანს განიხილებოდა სხვადასხვა ქვეყნებში, რამაც მნიშვნელოვნად გაზარდა საზოგადოების ინტერესი თამაშების მიმართ. ეს განსაკუთრებით შესამჩნევი გახდა 1908 წლის ლონდონის ოლიმპიადის დროს, რომელშიც 2000-ზე მეტმა სპორტსმენმა მიიღო მონაწილეობა.