Nordic Combination ოფიციალურად ეწოდება Nordic Combined. იგი მოიცავს სათხილამურო ტრაპინგსა და სათხილამურო სპორტს. ეს სპორტი ნორვეგიაში საუკუნეზე მეტი ხნის წინ გამოჩნდა, სხვა ქვეყნებშიც გავრცელდა და ზამთრის თამაშების პროგრამაში მოხვდა.
ინდივიდუალური შეჯიბრებები ამ სპორტში პირველად ჩატარდა ოლიმპიურ თამაშებზე, ჩამონიქსში, 1924 წელს. პირველი ოლიმპიური ოქროს მედალი მოიგო ნორვეგიელმა სპორტსმენმა ტურლეიფ ჰაუგმა. მონაწილეები 60 მეტრიანი პლაცდარმიდან გადახტა და 18 კმ მანძილზე გაიარეს. წლების განმავლობაში პლაცდარმის სიმაღლე გაიზარდა და რბოლა სიგრძე შემცირდა. ამჟამად ინდივიდუალურ კლასიფიკაციაში შედის საშუალო ნახტომი 105 მეტრი სიმაღლით და ტრანსსასაზღვრო სათხილამურო 10 კმ.
ხტომაში ქულები გაიცემა ფრენის სიგრძისა და შესრულების ტექნიკისთვის. ყველაზე მეტი ქულის მქონე სპორტსმენები პირველები იწყებენ რბოლაში, გამარჯვებულმა პირველმა გადაკვეთა ფინიშის ხაზი. გუნდურ შეჯიბრში მონაწილეობს 4 კაციანი გუნდი. შეჯიბრის პირველ ნაწილში თითოეული მონაწილე ერთი ნახტომით ახტება 140 მეტრის სიმაღლის პლაცდარმიდან. გუნდის ყველა წევრის ქულა ემატება. სათხილამურო რბოლა ტარდება 4 × 5 კმ ესტაფეტის სახით.
სკანდინავიის კომბინირებული ღონისძიებები ტარდება ორი დღის განმავლობაში: პირველ დღეს - სათხილამურო ნახტომი, მეორე დღეს - რბოლა. შედეგი განისაზღვრება ორივე სავარჯიშოს ქულების ჯამით. 1999 წელს გაჩნდა ახალი სპორტი - სკანდინავიური სპრინტი. ეს ხდება ერთ დღეში: 120 მეტრიანი პლაცდარმიდან გადახტომის შემდეგ, ერთ საათში, მონაწილეები 7,5 კმ მანძილზე გადიან.
სათხილამურო ბიატლონის განვითარების პროცესში მრავალი ტექნიკური ინოვაცია მასში პრაქტიკულ გამოყენებას პოულობს - თანამედროვე თხილამურები, ბაინთები, ჩექმები, თხილამურების V- ფორმის პოზიცია ფრენის დროს და ციგურაობა რბოლაში. სკანდინავიური კომბინაცია მამაკაცის სპორტია, ქალები მასში არ მონაწილეობენ.
საბჭოთა და რუსმა ორმაგმა მებრძოლებმა ოლიმპიურ თამაშებში წარმატების მიღწევა მხოლოდ ორჯერ შეძლეს. კალგარის 88 თამაშზე ესტონელმა ალარ ლევანდიმ ბრინჯაო მოიგო ინდივიდუალურ ღონისძიებებში, ისევე როგორც ვალერი სტოლიაროვმა ნაგანოში XVIII ოლიმპიური ზამთრის თამაშებზე. ოლიმპიური ოქროს მედლების უმეტესი ნაწილი ნორვეგიელებს აქვთ.
