ფინეთის დედაქალაქმა უკვე მიიღო 1940 წლის ზაფხულის ოლიმპიური თამაშების მასპინძლობის უფლება, მაგრამ ამას ხელი შეუშალა მეორე მსოფლიო ომმა, რომელიც 1939 წელს დაიწყო. ამის მიუხედავად, 12 წლის შემდეგ ოლიმპიური ალი მაინც ჩავიდა ჰელსინკში.
შეჯიბრში მონაწილეობა მიიღო 6525 ქვეყნის 4925 სპორტსმენმა. პირველად საბჭოთა კავშირის სპორტსმენები მოვიდნენ ოლიმპიურ თამაშებზე, რაც ძალიან დიდი მოვლენა იყო ეროვნული სპორტისთვის. სპორტულ მოედნებზე სხვადასხვა პოლიტიკური სისტემის მქონე ქვეყნების სპორტსმენებთან შეხვედრის შესაძლებლობა მნიშვნელოვანი ეტაპი გახდა მათი მშვიდობიანი თანაცხოვრების დამყარებისათვის. ოლიმპიური კომიტეტი მიიჩნევდა, რომ სპორტი ნებისმიერ პოლიტიკურ განყოფილებაზე მაღლა დგას. მაგრამ პრაქტიკაში, სპორტი გახდა კაპიტალისტური და სოციალისტური ქვეყნების კიდევ ერთი გზა, რათა დაამტკიცონ თავიანთი განვითარების უპირატესობის უპირატესობა.
მეთხუთმეტე ოლიმპიადაზე 17 სპორტის სახეობა იყო წარმოდგენილი 149 დისციპლინაში. საბჭოთა და ამერიკელ სპორტსმენებს შორის მეტოქეობის გამო, ჰელსინკის ოლიმპიადა 66 ოლიმპიური რეკორდით აღინიშნა, რომელთაგან 18 მსოფლიო რეკორდი იყო. საერთო მედლების რანგში პირველი ადგილი დაიკავეს შეერთებული შტატების სპორტსმენებმა, რომლებმაც 40 ოქროს, 19 ვერცხლის და 17 ბრინჯაოს ჯილდო მოიპოვეს. საბჭოთა კავშირის მეორე ადგილი, რომელმაც პირველად მიიღო მონაწილეობა ოლიმპიურ თამაშებში, დიდ წარმატებას მიაღწია, საბჭოთა სპორტსმენებმა 22 ოქროს, 30 ვერცხლის და 19 ბრინჯაოს მედალი მიიღეს. მესამე ადგილი უნგრეთის გუნდს 16 ოქროს, 10 ვერცხლის და 16 ბრინჯაოს მედლით ერგო.
ჰელსინკის თამაშები ისტორიაში შევიდა და რეკორდები დაამყარა. ასე რომ, პირველად ჩაქუჩების მსროლელებმა გადალახეს 60 მეტრიანი ნიშანი, რომელიც მანამდე არავის ჰქონდა წარდგენილი. რეკორდი დაამყარა უნგრეთის წარმომადგენელმა იოზეფ ჩერმაკმა. მაღალმა მხტუნავებმა აიღეს მანამდე ერთი შეხედვით მიუწვდომელი საეტაპო და მაღალმჭრელები - ამერიკელმა ოლიმპიელმა ვალტერ ევისმა შეძლო სანუკვარი 2 მეტრის გადახტომა.
საბჭოთა კავშირისთვის პირველი ოქროს ოლიმპიური მედალი მოიგო დისკის შემსრულებელმა ნინა რომაშკოვამ (პონომარევა), რომელმაც სამუდამოდ ჩაწერა მისი სახელი რუსეთის სპორტის ისტორიაში. საბჭოთა ტანმოვარჯიშეები ძალიან კარგად გამოდგნენ: მარია გოროხოვსკაიამ ორი ოქროს და ხუთი ვერცხლის მედალი მოიპოვა, ვიქტორ ჩუკარინმა ოთხი ოქროს და ორი ვერცხლის მედალი მოიპოვა და გახდა აბსოლუტური ოლიმპიური ჩემპიონი. პირველად საბჭოთა კავშირის ჰიმნი გაისმა ოლიმპიური დარბაზის თაღების ქვეშ.
ძალიან მკვეთრად განვითარდა საფეხბურთო მატჩი იუგოსლავიისა და სსრკ გუნდებს შორის. პირველი ტაიმის შემდეგ იუგოსლავიელებმა 4-0 მოიგეს, სსრკ ნაკრების დამარცხება გარდაუვალი ჩანდა. მეორე ტაიმში, წარმოუდგენელი მოხდა, საბჭოთა სპორტსმენებმა მოახერხეს ხუთი გოლის გატანა, ერთი გაუშვეს. ძირითადი დრო ფრედ დასრულდა, დამატებითმა ნახევარმა საათმა ასევე ვერ გამოავლინა გამარჯვებული. დაინიშნა განმეორებითი თამაში, რომელშიც საბჭოთა სპორტსმენები დამარცხდნენ იუგოსლავიელებთან ანგარიშით 3: 1. ამას სამწუხარო შედეგები მოჰყვა - ფეხბურთელები დაისაჯნენ, ხოლო CDSA გუნდი, რომელიც ოლიმპიური გუნდის ხერხემალს წარმოადგენდა, დაიშალა.
საბჭოთა კალათბურთის ნაკრების მეორე ადგილი, რომელმაც პირველად ითამაშა ოლიმპიადაზე, უეჭველი წარმატება გახდა. პირველი ადგილი მოიპოვეს აშშ-ს სპორტსმენებმა, მესამე - ურუგვაის ოლიმპიელებმა.
მყვინთავობაში შეერთებული შტატების სპორტსმენები შესანიშნავად გამოდიოდნენ, ოთხივე ოქროს მედალი მოიპოვეს. მაგრამ ძალოსნობაში საბჭოთა სპორტსმენებმა შეძლეს ადეკვატური წინააღმდეგობა გაუწიონ ამერიკელებს. შედეგად, ამერიკელებმა მოიპოვეს 4 ოქრო, სსრკ – ს სპორტსმენებმა - სამი.
ჰელსინკის ზაფხულის ოლიმპიური თამაშების ერთ-ერთი ცნობისმოყვარეობა იყო ის, რომ ისინი ოფიციალურად არ დაკეტეს - დახურვის ცერემონიაზე, IOC– ის პრეზიდენტმა ზიგფრიდ ედსტრომ წარმოთქვა დიდი სიტყვა, მაგრამ დამავიწყდა ძირითადი სიტყვების თქმა - „მე ვაცხადებ XV ოლიმპიადის თამაშებს დაიხურა”. ამიტომ, ჰელსინკის თამაშები კვლავ ოფიციალურად განიხილება ღია.
