1900 წლის ზაფხულის ოლიმპიური თამაშები პარიზში (საფრანგეთი) ჩატარდა 14 მაისიდან 28 ოქტომბრამდე. მათ 5 თვეზე მეტხანს გასტანეს. ფაქტია, რომ ირას დროულად ემთხვეოდა მსოფლიო გამოფენას, რომელიც იმ დროს პარიზში ტარდებოდა. მათში მონაწილეობა მიიღო 997 სპორტსმენმა, მათ შორის 22 ქალმა, მსოფლიოს 24 ქვეყნიდან. 18 სპორტულ სახეობაში ითამაშეს მედლების 95 ნაკრები.
ბერძნებს იმედი ჰქონდათ, რომ ოლიმპიური თამაშები, ისევე როგორც ძველად, მხოლოდ საბერძნეთში ჩატარდებოდა. ამასთან, IOC- ს განსხვავებული აზრი ჰქონდა ამ საკითხთან დაკავშირებით. პიერ დე კუბერტინმა შესთავაზა ოლიმპიური თამაშების ჩატარება სხვადასხვა ქვეყანაში. ფრანგი დამსახურების აღიარებით თანამედროვე ოლიმპიური თამაშების აღორძინებაში, გადაწყდა შემდეგი თამაშების ჩატარება მის სამშობლოში.
თამაშების პროგრამა პარიზში შეივსო ისეთი სპორტით, როგორიცაა წყალბურთელი, გოლფი, მშვილდოსნობა, წყალბურთელი და სხვა.
ოლიმპიურ თამაშებში ქალები პირველად მონაწილეობდნენ - გოლფის და ჩოგბურთის შეჯიბრებებში. ჩვენი დროის პირველი ოლიმპიური ჩემპიონი იყო ინგლისელი ჩოგბურთელი შარლოტა კუპერი.
არაოფიციალურ გუნდურ ღონისძიებაში პირველი ადგილი დაიკავეს ფრანგებმა - 100 მედალი (25-41-34), მეორე ადგილი აშშ-ში - 47 (19-14-14), მესამე ინგლისში - 30 (15-6) -9). მხოლოდ სარბოლო და საველე შეჯიბრებში დაფიქსირდა 14 რეკორდი, რომელთაგან 6-მა მსოფლიო რეკორდებს გადააჭარბა.
ამასთან, ეს ოლიმპიური თამაშები განსაკუთრებით მნიშვნელოვანი არ იყო. გახსნისა და დახურვის ცერემონიალი არ ჩატარებულა, რადგან თამაშები საერთაშორისო გამოფენის ერთგვარი დამატება იყო. სხვა მრავალი ოლიმპიური ტრადიციაც არ იყო დაცული.
ფაქტია, რომ გამოფენის დირექტორი ალფრედ პიკარდი სპორტს "უსარგებლო და აბსურდულად" თვლიდა. თავდაპირველად, ის წინააღმდეგი იყო OI- ს ქცევისა. ამის მიუხედავად, იგი დაარწმუნა. 1898 წლის 6 ნოემბერს საფრანგეთის სპორტსმენთა კავშირის წარმომადგენლებმა განაცხადეს, რომ მხოლოდ მათ ორგანიზაციას აქვს გამოფენაზე სპორტული ღონისძიებების ჩატარების უფლება. IOC– მა ვერ გაბედა ბრძოლაში მონაწილეობა და უფლება დათმო.
1899 წლის თებერვალში შეიქმნა ახალი კომიტეტი OI– ს ორგანიზებისთვის. პიკარდი გახდა მისი ხელმძღვანელი. მან და საფრანგეთის მსროლელთა ასოციაციის პრეზიდენტმა, დენიელ მერილონმა შეადგინეს ახალი საკონკურსო პროგრამა და სპორტული მოედნების სია. აღსანიშნავია, რომ ახალმა კომიტეტმა პრაქტიკულად არ გამოიყენა სიტყვა "ოლიმპიური" და ოლიმპიურ თამაშებს უწოდა "საგამოფენო შეჯიბრი" ან "საერთაშორისო ჩემპიონატი". ამ დროს კუბერტინი გზაში იყო და თამაშებზე სხვადასხვა ქვეყნის სპორტსმენებს იწვევდა.
