1912 წლის მეხუთე ზაფხულის ოლიმპიადა ჩატარდა სტოკჰოლმში 6-დან 27 ივლისის ჩათვლით. შვედეთის დედაქალაქი შეირჩა თამაშების მასპინძლად ბერლინში, საერთაშორისო ოლიმპიური კომიტეტის (IOC) 1904 წლის სხდომაზე.
მეხუთე ოლიმპიადის თამაშების საზეიმო გახსნა შედგა 1912 წლის 6 ივლისს სამეფო სტადიონზე. გახსნის ცერემონიალს ესწრებოდნენ შვედეთის მეფე გუსტავ V და პიერ დე კუბერტენი. სტადიონის ტრიბუნები, სადაც 32 ათასი მაყურებელი იტევს, სიმრავლით იყო დატვირთული.
შეჯიბრში მონაწილეობა მიიღო 287 ქვეყნის 2407 სპორტსმენმა. 14 სპორტულ სახეობაში ჩატარდა შეჯიბრებები, რაც გარკვეულწილად ჩამოუვარდებოდა წინა ოლიმპიადის დისციპლინების რაოდენობას, მაგრამ შეჯიბრებების საერთო რაოდენობა გაიზარდა. ხუთჭიდი პირველად გამოჩნდა ოლიმპიურ პროგრამაში, პირველად ჩატარდა ქალთა ცურვის შეჯიბრებები. სწორედ სტოკჰოლმში ჩატარებულ ოლიმპიადაზე შედიოდა კლასიკური დისციპლინები საკონკურსო პროგრამაში - ესტაფეტა 4 x 100 და 4 x 400 მეტრი, ასევე 5000 და 10000 მეტრზე მორბენალი.
შეჯიბრი ჩატარდა ძალზე დაძაბულ ბრძოლაში, მაგრამ ბევრ სპორტში დაუყოვნებლივ განისაზღვრა ფავორიტები. ასე რომ, 800 მეტრიან რბოლაში ამერიკელების ტოლი არ იყო - ჯეიმს მერედიტი, მელვინ შეპერდი და ირა დევენპორტი.
5 კმ-იან რბოლაში დრამატული ბრძოლა გაიმართა ფინელ ჰანეს კოლეჰმაინენსა და ფრანგ ჟან ბუენს შორის. გამარჯვება იწინასწარმეტყველეს ფრანგ მორბენალზე, რომელმაც წინასწარი რბოლაში ახალი მსოფლიო რეკორდი დაამყარა. თავად სპორტსმენი გამარჯვებას არ ეპარებოდა, რადგან თვლიდა, რომ მას ღირსეული მეტოქეები არ ჰყავდა. ამასთან, შეჯიბრის დაწყებისთანავე გაირკვა, რომ ახალგაზრდა ფინელი სპორტსმენი ჰანეს კოლეჰმაინი არ აპირებდა მის დათმობას. მათ მთელი მანძილი ფეხით ფეხით გაიარეს - თუ ერთმა შეძლო წინსვლა, მეორემ მაშინვე დაეწია მას და ასე ჩვიდმეტჯერ. დასრულებამდე წამით ადრე ფრანგმა მოახერხა მეტოქის დაწინაურება, მაგრამ ბოლო მეტრებზე ფინელმა მას მიუსწრო და პირველი მოახერხა დასრულების ხაზის გადაკვეთა. ფრანგმა წინა დღეს დაფიქსირებული რეკორდი დაუყოვნებლივ გააუმჯობესა 30 წამით, რაც ნამდვილად ფენომენალური მიღწევა იყო. ამავე ოლიმპიადაზე, ჰანეს კოლეჰმაინენმა კიდევ ორი ოქროს მედალი მოიგო 10,000 მეტრის და 8000 მეტრი ჯვარზე.
გასროლის დარტყმაში ამერიკელები ლიდერობდნენ, პატრიკ მაკდონალდმა და რალფ როუზმა მოიგეს ოქრო და ვერცხლი. ამერიკელებმა ასევე ბრწყინვალედ გამოდგნენ 110 მეტრიანი დაბრკოლებები, ოქრო მოიგო ფრედ კელიმ.
ძალიან საინტერესო იყო ჭიდაობის შეჯიბრებები. ორთაბრძოლების ხანგრძლივობა შემოიფარგლებოდა ერთი საათით, ფრედ ფლობის შემთხვევაში, გამარჯვებული ქულებით განისაზღვრებოდა. ნახევარფინალებსა და ფინალებში დრო შეზღუდული არ იყო, შედეგად, რუსი მ. კლაინისა და ფინელ ა. ასიკაინენს შორის ბრძოლა 10 საათს გაგრძელდა. ფინელმა მოიგო. მას შემდეგ რაც ნახევარფინალში მოიგო, მას დაუყოვნებლივ მოუწია დასვენების გარეშე ფინალურ ბრძოლაში მონაწილეობა, რომელიც შვედ სპორტსმენთან წააგო. ფინეთისა და რუსების მხრიდან, რომლებიც მათ მხარს უჭერდნენ, პროტესტი უარყოფილი იქნა.
ამ ოლიმპიადაზე ბევრი ასეთი უსამართლო გადაწყვეტილება იყო. ასე რომ, დაიწყო წვიმა სროლის შეჯიბრის დროს. შვედ მსროლელთათვის ორგანიზატორებმა დაუყოვნებლივ აღმართეს სახურავი და მის ქვეშ სხვა ქვეყნების სპორტსმენებს არ უშვებდნენ. შედეგად, შვედებმა შვიდი ოქროს, ექვსი ვერცხლის და ოთხი ბრინჯაოს მედალი მოიპოვეს. მათ ასევე მოიგეს საერთო გუნდურ ჩათვლაში, მიიღეს 24 ოქროს, 24 ვერცხლის და 17 ბრინჯაოს მედალი.
გამარჯვებულები დააჯილდოვეს სამეფო სტადიონზე. მედლების გადაცემის შემდეგ გაიმართა ბანკეტი, რომელსაც კონკურსის ყველა მონაწილე ესწრებოდა. პიერ დე კუბერტინმა ისაუბრა შემდეგი ოლიმპიადების კიდევ უფრო ორგანიზებულად ორგანიზებისა და მათი სიხარულითა და ჰარმონიის ზეიმის აუცილებლობაზე.
