XVI საზაფხულო ოლიმპიური თამაშები 1956 წლის 22 ნოემბრიდან 8 დეკემბრამდე გაიმართა ავსტრალიის ქალაქ მელბურნში. ქალაქმა მოიპოვა ბუენოს-აირესის კონკურსის ჩატარების უფლება ერთი ხმით. ავსტრალიაში ოლიმპიადის თვითორგანიზება ბევრმა ორაზროვნად აღიქვა კონტინენტის დაშორების გამო.
ავსტრალიის სიახლოვისა და ბილეთების მაღალი ღირებულების გამო ზოგმა ქვეყანამ უარი თქვა თავისი სპორტსმენების გაგზავნაზე, ზოგმა მნიშვნელოვნად შეამცირა დელეგაციები. ამის გასარკვევად, აღმოჩნდა, რომ ცხოველთა იმპორტის საკარანტინო წესების გამო, მელბურნი ვერ შეძლებდა საცხენოსნო შეჯიბრებების ჩატარებას, რის შედეგადაც ისინი სტოკჰოლმში უნდა ჩატარებულიყვნენ. პირველად ოლიმპიადების ისტორიაში მასპინძელი ქვეყანა ბოიკოტის წინაშე აღმოჩნდა - შვეიცარიამ, ესპანეთმა და ნიდერლანდებმა უარი განაცხადეს თამაშებში მონაწილეობის მისაღებად, უნგრეთში საბჭოთა ჯარების მიერ ხალხური აჯანყების ჩახშობის წინააღმდეგ. ჩინეთმა არ გაგზავნა თავისი სპორტსმენები ტაივანის ოლიმპიადაში მონაწილეობის გამო. ეს მით უფრო გასაკვირი იყო, რადგან ავსტრალიას არაფერი ჰქონდა საერთო ამ მოვლენებთან.
ყველა სირთულის მიუხედავად, მელბურნში ზაფხულის ოლიმპიური თამაშები ჩატარდა, 67 ქვეყნის 3184 სპორტსმენი მოვიდა. ჩრდილოეთ ნახევარსფეროს სპორტსმენებისთვის ამ თამაშებში მონაწილეობა მნიშვნელოვან სირთულეებთან იყო დაკავშირებული - კერძოდ, თამაშების უჩვეულო დროისა და აკლიმატიზაციის საჭიროების გამო. ამის მიუხედავად, სპორტსმენებმა შეძლეს უმაღლესი დონის უნარისა და მოტივაციის დემონსტრირება. გუნდურ შეჯიბრში პირველი ადგილი სსრკ გუნდმა დაიკავა, რომელმაც მოიგო 37 ოქროს, 29 ვერცხლის და 32 ბრინჯაოს მედალი. მეორე პოზიცია ოლიმპიელებმა აიღეს შეერთებული შტატებიდან, რომლებმაც 32 ოქროს, 25 ვერცხლის და 17 ბრინჯაოს მედალი მიიღეს. საპატიო მესამე ადგილი ოლიმპიადის მასპინძლებს ერგო, მათ 13 ოქროს, 8 ვერცხლის და 14 ბრინჯაოს მედლის მოპოვება შეძლეს.
ერთ-ერთი ყველაზე საინტერესო იყო საფეხბურთო ტურნირი, რომელშიც საბჭოთა კავშირის ნაკრებმა ფინალში გასვლა მოახერხა და მასში იუგოსლავიის ნაკრები დაამარცხა. ამ ოლიმპიადაზე საბჭოთა გუნდმა მოიგო 6 გამარჯვება, მოიგო ერთი მატჩი (მოგვიანებით მოგება განმეორებით) და აღარ წააგო. ყველაზე რთული, ფიზიკურად და გონებრივად, ინდონეზიის გუნდთან ორი მატჩი ჩატარდა, რომლებსაც სერიოზულად არავინ უყურებდა ოლიმპიადის დაწყებამდე. ფიზიკურად კარგად მომზადებულმა ინდონეზიელებმა პირველ მატჩში არ მისცეს საბჭოთა სპორტსმენების უნარების დემონსტრირების შესაძლებლობა, გამოიყენეს ძალიან ძლიერი წნევა მყარ დაცვასთან ერთად, რაც საბჭოთა მოთამაშეთა საჯარიმოში შეღწევის საშუალებას არ აძლევდა. პირველი მატჩი ფრედ დასრულდა, მისი შედეგების მიხედვით, სსრ კავშირის მოთამაშეებმა გააკეთეს საჭირო დასკვნები, გარკვეულწილად გადასინჯეს თავიანთი ტაქტიკა. კერძოდ, მათ დაიწყეს უფრო მეტი ცემა საჯარიმო მოედნის გარეთ. შედეგად, განმეორებით მატჩში დამაჯერებელი 4: 0 გამარჯვება მოიპოვა.
მელბურნში ასევე კარგად გამოვიდნენ საბჭოთა კავშირის სპორტსმენები. ცნობილმა მორბენალმა ვალერი კუცმა მოიგო ერთდროულად ორი ოქრო 5 და 10 ათასი მეტრის მანძილზე, დაამყარა ოლიმპიური რეკორდები. მაგრამ რაც მთავარია, მან მოახერხა მარადიული მეტოქის ინგლისელის, გორდონ პირის თამაში, რომელსაც გამარჯვება უწინასწარმეტყველეს. საბჭოთა სპორტსმენებმა მოიგეს ქალთა ხტომა და სროლა, ხოლო მამაკაცებში 20 კმ. ვლადიმერ საფრონოვი გახდა საბჭოთა კავშირის პირველი კრიმინალური ოლიმპიური ჩემპიონი. ოლიმპიადის ერთ-ერთ დღეს იმავე დარბაზში 11 საათის განმავლობაში გაისმა საბჭოთა ჰიმნი ერთი საათის განმავლობაში. სსრკ-ს ტანვარჯიშებმა 11 ოქროს, 6 ვერცხლის და 5 ბრინჯაოს პრემია მოიპოვეს.
უნგრელმა მოკრივე ლაზლო პაპმა ზედიზედ მესამე ოლიმპიადა მოიგო და გახდა მსოფლიო სპორტის ისტორიაში პირველი სპორტსმენი, რომელმაც ეს მოახერხა. მეორე ოლიმპიადა თანამედროვე ხუთჭიდში შვედმა ლარს ჰულმა მოიგო.
XVI ზაფხულის ოლიმპიური თამაშების დასასრულს, ყველა ქვეყნის სპორტსმენები ერთად დადიოდნენ, რაც კიდევ ერთი ოლიმპიური ტრადიციის დაბადება იყო.
