მეორე მსოფლიო ომის შემდეგ ოლიმპიური მოძრაობა განაგრძობდა განვითარებას. კერძოდ, 1950-იან წლებში სოციალისტურმა ქვეყნებმა დაიწყეს თამაშებში აქტიური მონაწილეობა. მელბურნის ზაფხულის ოლიმპიური თამაშები ამ სახელმწიფოების დიდ წარმატებად იქცა.
მომდევნო ოლიმპიადის ჩატარების ადგილი განისაზღვრა 1949 წელს რომში, საერთაშორისო ოლიმპიური კომიტეტის კომისიის სხდომაზე. კანდიდატთა ქალაქებში შედიოდა ამერიკის რამდენიმე მთავარი ქალაქი, ასევე მელბურნი, მეხიკო და ბუენოს-აირესი. მელბურნმა გაიმარჯვა, მაგრამ გადაწყდა იქიდან საცხენოსნო შეჯიბრებების გადატანა. ავსტრალიის კანონების გამო, ცხენებს ძალიან დიდი ხნით მოუწევთ კარანტინის გავლა. ამიტომ, თამაშების ეს ეტაპი სტოკჰოლმში ჩატარდა.
თავად ავსტრალიაში თამაშები პოლიტიკური დაპირისპირების ელემენტად იქცა. ერთ-ერთი შტატის გუბერნატორმა უარი თქვა ოლიმპიადის თავისი ნაწილის დაფინანსებაზე. ამან საფრთხე შეუქმნა ზოგიერთი ოლიმპიური ადგილის მშენებლობას, მაგრამ საბოლოოდ დასრულდა დროულად.
67 ქვეყანამ თავისი გუნდი გაგზავნა თამაშებზე. მონაწილე სახელმწიფოთა რიცხვი წინა კონკურსებთან შედარებით შემცირებულია. რამდენიმე ქვეყანამ პოლიტიკური მიზეზების გამო უარი თქვა თამაშებში მონაწილეობაზე. ეგვიპტემ უარი თქვა თავისი გუნდის წარმოდგენაზე სუეცის არხთან დაკავშირებით დიდ ბრიტანეთთან კონფლიქტის გამო. ავსტრალია, როგორც ბრიტანეთის თანამეგობრობის წევრი, ეგვიპტის მიერ აღიქმებოდა როგორც მტერი. ამავე დროს, რამდენიმე ევროპულმა ქვეყანამ არ წარადგინა თავისი სპორტსმენები უნგრეთში სსრ კავშირის მოქმედებებთან შეუთანხმებლობის გამო, ხოლო PRC- ს არ ჰქონდა ტაივანთან შეჯიბრებებში მონაწილეობის უფლება.
ამ რთულ პოლიტიკურ ფონზე, სსრკ გუნდმა მონაწილეობა მიიღო თამაშებში, თავის ისტორიაში მეორედ. ეს უდიდესი წარმატება იყო საბჭოთა სპორტსმენებისთვის - არაოფიციალური მედლების ცხრილში ქვეყნის გუნდმა პირველი ადგილი დაიკავა. განსაკუთრებით გამოირჩეოდნენ საბჭოთა ტანვარჯიშები, ქალები და მამაკაცები. მაგალითად, ლარისა ლატინინამ 4 ოქროს მედალი მოიგო. ოქრო მიიღო სსრკ ფეხბურთის ეროვნულმა ნაკრებმაც.
არაოფიციალური რანგის მეორე ადგილი შეერთებულმა შტატებმა დატოვა. ამ ქვეყნის სპორტსმენებს შორის განსაკუთრებით წარმატებას მიაღწიეს სპორტსმენებმა, მაგალითად, ბობი მოროუმ, რომელიც ორჯერ გახდა ოლიმპიური ჩემპიონი.
ასევე მნიშვნელოვან წარმატებას მიაღწიეს ავსტრალიელმა სპორტსმენებმა. ასევე შეგვიძლია აღვნიშნოთ უნგრელი ტანმოვარჯიშე აგნეს კელეთი, რომელმაც 3 ოქროს და 2 ვერცხლის ოლიმპიური მედალი მოიპოვა.