1956 წლის ოლიმპიადა, რომელიც ჩატარდა იტალიის ქალაქ კორტინა დ’ამპეცოში, შევიდა ისტორიაში მრავალი ნოუ-ჰაუს დანერგვით. კერძოდ, ამ თამაშებზე პირველად ჩატარდა პირდაპირი სატელევიზიო მაუწყებლობა და აქ პირველად მოიზიდა სპონსორობა ოლიმპიური თამაშების ორგანიზებისა და ჩატარებისათვის.
თამაშები 26 იანვრიდან 5 თებერვლამდე ტარდებოდა. ქალაქი კორტინა დ’ამპეცო ოლიმპიადის დედაქალაქი ჯერ კიდევ 1944 წელს უნდა ყოფილიყო. მაგრამ მეორე მსოფლიო ომმა საკუთარი ოპტიმიზაცია მოახდინა საერთაშორისო ოლიმპიური კომიტეტის გეგმებში. ომის შემდეგ, კორტინა დ’ამპეცომ დაკარგა თამაშების მასპინძლობის უფლება 1948 წელს სენტ მორიცთან, ხოლო 1952 წელს ოსლოსთან. იტალიის ზამთრის კურორტმა მიიღო პატივი ამ საერთაშორისო შეჯიბრებების ჩატარებაში მხოლოდ 1956 წელს.
გასაკვირი არ არის, რომ კორტინას ლიდერები ასე იბრძოდნენ VII ზამთრის ოლიმპიური თამაშების მასპინძლობის პატივისცემისათვის. მათ პირველად შეძლეს სპონსორების მოზიდვა ამ დონის შეჯიბრებების ორგანიზებასა და ჩატარებაში. მანამდე მთელი ფინანსური ტვირთი მასპინძელი ქვეყნის მხრებზე გადავიდა. ასევე, აქ ჩატარდა პირველი სატელევიზიო მაუწყებლობა: 22 ქვეყნის მაყურებელს შეეძლო პირდაპირ ჩანაწერების ყურება, როდესაც ჩანაწერები დგებოდა.
არანაკლებ გასაოცარი იყო სპეციალურად ოლიმპიადისთვის შექმნილი ინფრასტრუქტურა. განსაკუთრებით 1956 წლისთვის, კორტინა დ’ამპეცოში, სადაც მრავალი ახალი მსოფლიო რეკორდი იქნა დამყარებული, 12000-ე ყინულის სტადიონი, ახალი პლაცდარმი, სიჩქარის ციგურების ბილიკი მცურავ ყინულ ძაფზე დაიდგა. ოლიმპიური ადგილების ადგილმდებარეობა ისე იყო გააზრებული, რომ ისინი დაშორებული იყვნენ ერთმანეთისგან. ყველაფერი გააზრებულია მაყურებლის, სპორტსმენებისა და ტელევიზორების მოსახერხებლად. VII ზამთრის ოლიმპიური თამაშების ემბლემა იყო ფიფქად სტილიზებული ვარსკვლავი, რომლის ცენტრში მოთავსებული იყო ოლიმპიური რგოლები.
მონაწილეთა რაოდენობა იმ დროისთვის რეკორდული იყო: 32 ქვეყნის 821 სპორტსმენი, რომელთაგან 687 კაცი იყო და მხოლოდ 134 ქალი. ამ ოლიმპიური თამაშების კიდევ ერთი მახასიათებელი იყო საბჭოთა კავშირის სპორტსმენებისა და გუნდების პირველი მონაწილეობა გდრ-დან, ბოლივიიდან და ირანიდან. სპორტულ პროგრამაში დიდი ცვლილებები არ მომხდარა: კაცთა სათხილამურო შეჯიბრის მანძილი შემცირდა 15 კმ-მდე და გაქრა ყველა სადემონსტრაციო სპორტი. ითამაშეს მედლების 24 ნაკრები.
საბჭოთა გუნდს დიდი რაოდენობით მედლები არ მოუთხოვია, მაგრამ მისი პირველივე შესრულება ნამდვილი ტრიუმფი იყო: 7 ოქროს მედალი, 3 ვერცხლი და 6 ბრინჯაო. შედეგად, სსრკ-მ დაიკავა პირველი ადგილი, როგორც ჯილდოების საერთო რაოდენობით, ასევე ოქროს მედლების რაოდენობით. VII ზამთრის ოლიმპიურ თამაშებზე მეორე ადგილზე იყვნენ ავსტრიელები 4 ოქროს და ბრინჯაოს და 3 ვერცხლის მქონე, ხოლო მესამე - ფინელები (სამი ოქროსა და ვერცხლის და ერთი ბრინჯაოს მედალი). ნორვეგიელები, რომლებიც ადრე თავდაჯერებულად ხელმძღვანელობდნენ ხუთი ოლიმპიადა, მხოლოდ მეშვიდე იყვნენ.
