მეხუთე (ზამთრის) ოლიმპიური თამაშები ჩატარდა 1956 წელს კორტინა დ’ამპეცოში (იტალია) 26 იანვრიდან 5 თებერვლამდე. მათში მონაწილეობა მიიღო 942 სპორტსმენმა, მათ შორის 146 ქალმა, 33 ქვეყნიდან. წელს სსრკ გუნდის დებიუტი შედგა თამაშებზე (53 სპორტსმენი), რამაც ძირეულად შეცვალა ძალთა ბალანსი. საერთო ჯამში, 5 სპორტში ჩატარდა 245 შეჯიბრი, შეიცვალა და გაფართოვდა სათხილამურო რბოლა. ასე რომ, 18 კილომეტრიანი რბოლას ნაცვლად, ჩატარდა სათხილამურო რბოლა 15 და 30 კილომეტრზე. ქალები ოქროსთვის იბრძოდნენ 3x5 კმ ესტაფეტაში.
უკვე 1920-იან და 1930-იან წლებში კორტინა დ’ამპეცო საკმაოდ კარგად ცნობილი ზამთრის სპორტის ცენტრი იყო. აქ ჩატარდა ალპური სათხილამურო და სათხილამურო ჩემპიონატები. ეს საკურორტო ქალაქი ასევე იყო ნომინირებული ოლიმპიური თამაშებისთვის 1940 წელს.
თამაშების დასაწყისისთვის ქალაქი მთლიანად გარდაიქმნა. დაიდგა ულამაზესი თანამედროვე სტადიონი 4 ფენიანი ტრიბუნებით, მომზადდა მოციგურავეთა მაღალმთიანი ჩქაროსნული ტრასა. აშენდა ახალი პლაცდარმი (80 მ) - კონკურსის მონაწილეთა აზრით, მსოფლიოში ერთ-ერთი საუკეთესო.
წელს პირველად, ერთ-ერთმა სპორტსმენმა თამაშების ყველა მონაწილის სახელით დადო ოლიმპიური ფიცი (ეს გააკეთა იტალიელმა ჯულიანა ჩენალ-მინუზომ). ასეთი კონკურსების სატელევიზიო გადაცემა ასევე პირველად ჩატარდა.
როგორც უკვე აღვნიშნეთ, სსრკ სპორტსმენებმა რადიკალურად შეცვალეს ძალთა ბალანსი მათ სასარგებლოდ. მათ მონაწილეობა მიიღეს ყველა შეჯიბრში, გარდა ბობსისა და ფიგურული სრიალისა. ლ. კოზირევამ პირველი ოქრო მოიპოვა საბჭოთა კავშირის 10-კილომეტრიან სათხილამურო რბოლაში, ხოლო მეორე და მესამე ადგილები საბჭოთა მოთხილამურეებმაც გაიყვეს. ესტაფეტაში საბჭოთა გუნდმა ვერცხლი მოიგო, შემდეგ კი ფინელმა მოთხილამურეებმა მოიგეს. სკანდინავიის ქვეყნებიდან ისტორიაში პირველი ოლიმპიური გამარჯვებულები ჩვენი სპორტსმენებიც იყვნენ - პაველ კოლჩინმა სსრკ-ს ნაკრებში 3 ჯილდო შეიტანა - 1 ოქროს და 2 ბრინჯაოს მედალი.
ტრანსპორტის სათხილამურო კაცებისთვის ბრძოლა შედარებით თანაბარი იყო. ნორვეგიელებმა, ფინელებმა, შვედებმა და სსრკ-ს სპორტსმენებმა თითო უმაღლესი ჯილდო მიიღეს. სათხილამურო ხტომაში საუკეთესო იყო ფინელი ლ. ჰივრინენი (81 და 84 მ), რომელიც ხტომაში ახლებურ ტექნიკას ასწავლიდა, ნორვეგიელმა ს. სტენერსენმა კი ბიატლონში გაიმარჯვა. ალპური სათხილამურო შეჯიბრებში თავდაჯერებული დომინირებდა ავსტრიელი ა. საილერი, რომელმაც მოიგო სამივე ტიპის შეჯიბრი.
რაც შეეხება ზამთრის VIII ოლიმპიური თამაშების მთავარ სენსაციას, საბჭოთა სპორტსმენებმა ის მაყურებელს წარუდგინეს. ნორვეგიელები, რომლებიც ყველაზე მეტად თავი და მხრები იყვნენ 1952 წელს, მხოლოდ ორი ვერცხლის ჯილდოთი კმაყოფილდებოდნენ. სსრკ-ს სპორტსმენები ამჯერად უკეთესები იყვნენ: ეს დაამტკიცა ახალი მსოფლიო რეკორდით (40, 2 წმ) და ე.გრიშინის "ოქროთი" 500 მ მანძილზე, ასევე ორი მსოფლიო რეკორდით (და, რა თქმა უნდა, 2 ოქროს მედლები) 1500 მ მანძილზე, იგივე გრიშინი და იუ. მიხაილოვი. 5000 მ მანძილზე ოლიმპიური რეკორდი დაამყარა ჩვენმა ბ.შილკოვმა. ჩრდილოელებმა გამარჯვება მხოლოდ ერთხელ აღნიშნეს - 10,000 მ-ზე (1 ადგილი შვედეთმა ს. ერიქსონმა დაიკავა).
ბობში (deuce) - ში იტალიელებმა ვერცხლისა და ოქროს მედლები მოიპოვეს, შვეიცარიელებმა ოქროს მედლები ოთხზე, ხოლო იტალია კმაყოფილი იყო მეორე ადგილზე. ერთ ფიგურ სრიალში, აშშ – დან მოღვაწე მოციგურავეები გახდნენ ჩემპიონები, წყვილების პროგრამაში - ავსტრიიდან.
სსრკ ნაკრების ჰოკეისტებმა თავდაჯერებულად აჯობა ყველა მეტოქეს და გახდნენ ოლიმპიური თამაშების ჩემპიონები, ხოლო დაუმარცხებელი კანადელები კმაყოფილი იყვნენ მხოლოდ მე -3 ადგილით და უშვებდნენ შეერთებულ შტატებს (მათ წააგეს ამერიკელებთან 1: 4).
შედეგად, სსრკ-მ საერთო რანგში პირველი ხაზი აიღო - 104 ქულა და 16 მედალი (7-3-6), მეორე ადგილი ავსტრიაში აღმოჩნდა - 66, 6 ქულა და 11 მედალი (4-3-4), მესამე ადგილი ფინეთში აღმოჩნდა - 57 ქულა და 6 მედალი (3-3-1).
