იოგაში ითვლება, რომ სანამ ადამიანი არ დაიწყებს სამყაროს გრძნობას მის გარშემო, მას არ შეუძლია სხვა დონეზე გადასვლა. იმისათვის, რომ უფრო განვვითარდეთ, უნდა ვისწავლოთ გარშემო მყოფი სამყაროს სიხარულიც და მწუხარებაც.
შეხების იოგა, ანუ ნიასა იოგა, ერთ-ერთი ყველაზე სწრაფი მეთოდია იოგაში. გარეგნულად შეიძლება მასაჟს ან მსუბუქ შეხებას დაემსგავსოს. ამავე დროს, ითვლება, რომ როგორც ის, ვინც ამას აკეთებს, ასევე ის, ვინც ამას აკეთებს, დაკავებულია ნიასას იოგით. მნიშვნელობა იგივეა, ეს არის სხვა ადამიანის შეგრძნება.
თანამედროვე ადამიანი, როგორც წესი, სამყაროს კედელთან ეკვრის, თავს ხურავს სახლში, არ სურს რაიმეს დანახვა ან მოსმენა. ამ შემთხვევაში, გულის ცენტრის განვითარება, რომელიც პასუხისმგებელია ტაქტილურ შეგრძნებებზე, არ ხდება. ეს ცენტრი ჩვენი გულმკერდის დონეზეა.
იოგას თეორია ამბობს, რომ ჩვენი სხეულის ცენტრები პასუხისმგებელნი არიან გარკვეულ გამოვლინებებზე. ითვლება, რომ ცოცხალ არსებაში, რომელიც თავისი განვითარებით ადამიანის დონეზეა, ტაქტილური ცენტრი ყველაზე სერიოზული ცენტრია, რომელიც საშუალებას გვაძლევს ვიგრძნოთ ყველაფერი, რაც გარს არ გვაგდებს.
თუ გვსურს ნაბიჯი გადავდგათ ჩვენი თვითშემეცნებისკენ, მაშინ ძალიან მნიშვნელოვანია ამ ცენტრის განვითარება. Nyasa Yoga სწორედ ამას აკეთებს.
თუ თქვენ არ განავითარეთ ეს ცენტრი, მაშინ იქნება მიკერძოებული ჩვენი ემოციური და ინტელექტუალური გამოვლინებები, რასაც ამას პრობლემები მოჰყვება ცხოვრებაში. და თუ ყველაფერი ჰარმონიაშია, მაშინ ჩვენ უფრო მარტივად ვიპოვით ჩვენს ცხოვრებაში ოპტიმალურ გზას.
ყოველივე ზემოთქმულთან დაკავშირებით ითვლება, რომ ჩვენი განვითარების ბუნება გაჩნდა ჩახშობით, საცობებით და ყველა იმ ადგილით, სადაც ადამიანი იძულებულია მოეხვია ადამიანს. თუ არ გსურთ მოხვდეთ ისეთ სიტუაციებში, როდესაც ჩვენ იძულებულნი ვართ განვავითაროთ გულის ცენტრი, მაშინ გამოიყენეთ ის მეთოდები, რასაც იოგა გვაძლევს.
მაგალითად, ეს მეთოდი არის მედიტაცია "ბედნიერი იყოს ყველა ცოცხალი არსება", რომლის პრაქტიკითაც ვისწავლით ჩვენს გარშემო არსებული ცოცხალი არსებების შეგრძნებას. ამით ჩვენ ვიწყებთ განთავისუფლებას იმ სიტუაციებისგან, როდესაც ფიზიკური გაგებით სხვებთან ახლოს უნდა ვიყოთ.
