ოლიმპიური თამაშები, ერთ დროს ყველაზე მნიშვნელოვანი მოვლენა ძველ საბერძნეთში, შემდეგ კი აკრძალული იქნა როგორც წარმართული თამაშები, აღდგა XIX საუკუნის ბოლოს. მათი აღორძინების ინიციატორი იყო ფრანგი საზოგადო მოღვაწე ბარონი პიერ დე კუბერტენი.
ჯანსაღი ცხოვრების წესის გულშემატკივარი დე კუბერტენი ყველანაირად ატარებდა კამპანიას სპორტის სასარგებლოდ. მისი აზრით, ეს არა მხოლოდ ხელს უწყობს ადამიანების ჯანმრთელობისა და ფიზიკური შესაძლებლობების გაუმჯობესებას, არამედ აძლიერებს მშვიდობას ხალხებს შორის. "ჯობია სპორტულ მოედანზე შეჯიბრი, ვიდრე ბრძოლის ველზე!" - ეს ბარონის ერთ-ერთი მტკიცე რწმენა იყო.
ოლიმპიის ტერიტორიაზე ჩატარებულმა არქეოლოგიურმა გათხრებმა, რის შედეგადაც მსოფლიოში სპორტული ობიექტები გაიხსნა და სადაც ძველი ბერძენი სპორტსმენები ასპარეზობდნენ, ხალხის ფართო მასებში დიდი ინტერესი გამოიწვია ოლიმპიური თამაშებისადმი. ამიტომ, დე კუბერტენის იდეებმა სწრაფად მოიპოვა უფრო და უფრო მეტი მომხრე. ჩვენი დროის პირველი ოლიმპიური თამაშების ჩატარების შესახებ გადაწყვეტილება მიიღეს კონგრესზე, რომელიც პარიზში გაიმართა 1893 წლის ივნისში.
კონგრესის დელეგატებმა გადაწყვიტეს, რომ თამაშები 1896 წელს ჩატარდებოდა და მათი ჩატარების პატივი ანდობდნენ საბერძნეთის დედაქალაქ ათენს. ეს უნდა ჰქონოდა ღრმა სიმბოლურ მნიშვნელობას, ანუ აღორძინებული ოლიმპიური თამაშები დაბრუნდნენ იქ, სადაც მათ ადრე დაიწყეს. ყველა საორგანიზაციო საკითხის განხილვისა და გადაჭრის მიზნით შეიქმნა IOC - საერთაშორისო ოლიმპიური კომიტეტი. მისი პირველი პრეზიდენტი იყო დემეტრე ვიკელასი, დაბადებით ბერძენი, თამაშების აღორძინების იდეის მგზნებარე მხარდამჭერი. პიერ დე კუბერტენი აირჩიეს IOC– ის გენერალურ მდივნად.
ჩვენი დროის პირველი ოლიმპიური თამაშები ათენში ჩატარდა 1896 წლის 6-15 აპრილს. თამაშების ცერემონია გახსნა საბერძნეთის მეფემ ჯორჯ I- მა. მონაწილეობა მიიღეს 14 ქვეყნის სპორტსმენებმა. მხოლოდ 9 კაცს შეეძლო ასპარეზობა (უძველესი ოლიმპიადის წესების სრული დაცვით).
აღორძინებულმა ოლიმპიადამ წარმატება ყოველგვარ მოლოდინს გადააჭარბა. მთელ მსოფლიოში პრესა აღფრთოვანებული აღწერდა ჭიდაობის პროგრესს. ინტერესი სპორტის მიმართ მრავალჯერ გაიზარდა. საბერძნეთის მაღალჩინოსნებს აქვთ შეთავაზება, რომ ოლიმპიური თამაშები ყოველთვის უნდა ჩატარდეს მხოლოდ მათ ქვეყანაში. ამასთან, IOC არ დაეთანხმა და გადაწყვიტა, რომ ყოველი მომდევნო ოლიმპიადა ახალ ადგილზე უნდა ჩატარებულიყო, რადგან სპორტისა და მშვიდობის იდეალები ერთნაირად ძვირფასია ყველა ხალხისთვის.
