1960 წელს მეჩვიდმეტე საზაფხულო ოლიმპიადა ჩატარდა რომში 25 აგვისტოდან 11 სექტემბრამდე. ეს იყო პირველი საზაფხულო ოლიმპიადა იტალიისთვის, პირველი ზამთრის თამაშები ამ ქვეყანაში ჩატარდა ოთხი წლით ადრე დაბა კორტინა დ’ამპეცოში.
რომი აირჩიეს მე -17 საზაფხულო ოლიმპიადის დედაქალაქად, ეროვნულ ოლიმპიური კომიტეტის 50-ე სესიაზე პარიზში, 1955 წლის 15 ივნისს. რომის მთავარი მეტოქე შვეიცარიული ლოზანა იყო, მაგრამ საბოლოო კენჭისყრაში რომმა მოიგო ანგარიშით 35:24.
მარადიული ქალაქი საოცრად მომზადდა შეჯიბრისთვის, სპორტსმენებმა 18 კომპლექსში იასპარეზეს. შეჯიბრისთვის გამოიყენეს ისტორიული საგნები: კარაკალას უძველესი აბანოები ტანმოვარჯიშებს მასპინძლობდნენ, საჭიდაო საგებები მოათავსეს მაქსენტიუსის ბაზილიკაში, მარათონის მარშრუტი გადიოდა უძველესი აპიას გზის კოლოზეუმისკენ.
83 ქვეყნის ხუთი და ნახევარი ათასი სპორტსმენი 18 სპორტის 150 სახეობის მედლისთვის იბრძოდა. ოლიმპიადის გახსნისა და დახურვის ცერემონიალი ჩატარდა Foro Italico– ს ახალ სტადიონზე, რომელსაც 90 000 მაყურებლის განთავსება შეეძლო.
საბჭოთა კავშირის გუნდი თამაშებზე 285 კაცით ჩავიდა. ოქროს მედლების ანგარიში გახსნა ვერა კრეპკინამ, რომელიც ყველაზე დიდხანს გადახტა. 800 მეტრიან რბოლაში მოიგო ლუდმილა შევცოვამ, ელვირა ოზოლინამ კი ოქრო მოიგო ჯაფის დარტყმისთვის. ირინა პრესმა გაიმარჯვა 80 მეტრიან რბოლაში, მისმა დამ თამარამ ბრწყინვალე დარტყმასა და დისკის სროლაში აიღო, ვერცხლი აიღო და ნინა პონომარევამ მიიღო ოქროს მედალი.
მამაკაცი სპორტსმენებისგან სსრკ ნაკრებში გამოირჩეოდნენ ვიქტორ ციბულენკო (ოქრო ყბაზე), ვასილი რუდენკოვი (ჩაქუჩის სროლა). პიოტრ ბოლონიკოვმა მოიგო 10 კილომეტრიანი რბოლა, რობერტ შავლაკაძემ მოიგო სიმაღლეში, ვლადიმერ გოლუბნიჩიმ კი 20 კმ.
ამერიკელი მორბენალი ვილმა რუდოლფი დიდი პოპულარობით სარგებლობდა თამაშებზე, დაიმსახურა დამსახურებული ოქრო. მოხდენილი სირბილისთვის მას მეტსახელად შავი გაზელი დაარქვეს. აფრიკის პირველი ოლიმპიური ჩემპიონი იყო მარათონის მორბენალი აბებ ბიკილა (ეთიოპია), რომელმაც მთელ მანძილს ფეხშიშველი გაირბინა.
ჩვენი მოკრივეებიდან მხოლოდ მსუბუქმა წონის ოლეგ გრიგორიევმა მიიღო ჩემპიონის ტიტული. რომში ვარსკვლავი ავიდა კასიუს კლეიზე, რომელმაც 18 წელზე მსუბუქი წონით კატეგორიაში მოიგო ტიტული. შემდეგ მან შეიცვალა სახელი და გახდა მუჰამედ ალი და აირჩიეს მძიმე წონის უდიდეს ჩემპიონად პროფესიონალურ კრივში. საბჭოთა ფალავნებიდან პრიზიორები გახდნენ ივან ბოგდანი, ავთანდილ ქორიძე და ოლეგ კარავაევი.
ნიჭიერებმა ვიაჩესლავ ივანოვმა მარტო გაიმარჯვა შეჯიბრში და გაიმეორა მელბურნის წარმატება. საბჭოთა კაიაკერმა ანტონინა სერედინამ მოიგო სინგლები და წყვილი მარია შუბინასთან.
საბჭოთა მოფარიკავეებმა კარგად იმოქმედეს. ოლიმპიადის ისტორიაში პირველად, ქალთა და ქალთა ფოლგის გუნდებმა მოიგეს გამარჯვებები, ინდივიდუალური ტურნირი მოიგო სპორტსმენმა ვიქტორ ჟდანოვიჩმა.
თამაშების საუკეთესო სპორტსმენი აღიარეს საბჭოთა ძალოსანი იური ვლასოვი, რომელმაც დაამონტაჟა ოლიმპიური რეკორდები მძიმე წონაში როგორც სამივე მოძრაობისთვის, ასევე კლასიკური სამჭიდის (537, 5 კგ) ჯამში. მისი ჩანაწერები ამავე დროს გახდა მსოფლიო რეკორდები. იურის მსუბუქი ხელით ამ ტიტულისკენ გეზი გაიხსნა ვასილი ალექსეევისთვის, ლეონიდ ჟაბოტინსკისთვის და ანდრეი ჩემერკინისთვის.
ეს იყო პირველი ოლიმპიადა, რომელმაც მიიღო სრული სატელევიზიო გაშუქება. პირდაპირი მაუწყებლობა განხორციელდა ევროპის 18 ქვეყანაში და მცირე დაგვიანებით მოხდა აშშ – სა და კანადაში დროის სხვაობის გამო.
თამაშებზე დაწესდა 74 ოლიმპიური რეკორდი, რომელთაგან 27-მა გადააჭარბა მსოფლიო რეკორდებს. საბჭოთა კავშირის ნაკრებმა შეინარჩუნა ლიდერის პოზიცია არაოფიციალურ გუნდურ ღონისძიებაში, მოიგო 103 მედალი, რომელთაგან 43 ოქროსფერი იყო. მეორე ადგილზე გავიდა აშშ-ს გუნდი (71 ჯილდო, 34 ოქროს მედალი). მესამე იყო გერმანიის გაერთიანებული გუნდი (FRG და GDR), რომელმაც მიიღო 42 მედალი (12 ოქრო).
