1988 წელს სამხრეთ კორეულმა სეულმა უმასპინძლა ზაფხულის ოლიმპიურ თამაშებს. ეს თამაშები მრავალი თვალსაზრისით რეკორდული იყო: მონაწილე ქვეყნების რაოდენობა, სპორტსმენები, მწვრთნელები, ჟურნალისტები, ჯილდოები, უსაფრთხოების სამსახურების რაოდენობა და ტელემაყურებლები. სკანდალების გარეშე ვერ მოახერხეს.
1988 წლის სეულის ზაფხულის ოლიმპიური თამაშები ზედიზედ 24-ე იყო. ისინი გაიმართა 17 სექტემბრიდან 2 ოქტომბრამდე. აზიის კიდევ ერთი ქალაქი, იაპონური ნაგოია, სეულის დაუპირისპირდა მათ მიღების უფლებას. ამასთან, IOC– ის არჩევანი სამხრეთ კორეას ერგო.
160 ქვეყნის 9000-ზე მეტი სპორტსმენი მოვიდა სეულში 237 ნაკრების მედლების მოსაპოვებლად. მიუხედავად იმისა, რომ 80-იანი წლების დასაწყისის სკანდალი, ლოს-ანჯელესისა და მოსკოვის ოლიმპიადის თანხლებით, უკან დაიტოვა, ამ პერიოდის ექო ასევე შეეხო სამხრეთ კორეის თამაშებს. ჩრდილოეთ კორეამ მათი ბოიკოტი გადაწყვიტა. Pyongyang- მა უარი თქვა თავისი სპორტსმენების გაგზავნაზე სეულში, რადგან IOC- მა უარყო კიმ ილ სუნგის წინადადება, რომ კონკურსის ნაწილი გადაეცა DPRK- ს, კორეის ნახევარკუნძულის ერთიანობის დემონსტრირებისთვის. თუ საბჭოთა ხელისუფლებამ გადაწყვიტა, რომ არ ჩამოერთვათ თავიანთი სპორტსმენები ძირითადი შეჯიბრიდან ოთხი წლის განმავლობაში, მაშინ კუბის, ნიკარაგუას, ეთიოპიისა და ზოგიერთი სხვა სახელმწიფოს ლიდერებმა მხარი დაუჭირეს Pyongyang- ის ბოიკოტს და პოლიტიკურ ამბიციებს წინა პლანზე წამოაყენეს.
ვითარებას ამძაფრა ის ფაქტი, რომ სამ ათეულ ქვეყანას საერთოდ არ ჰქონდა დიპლომატიური კავშირი სეულთან. ამის მიუხედავად, IOC– მ არაფერი შეცვალა და XXI ზაფხულის ოლიმპიური თამაშები ჩატარდა სეულში.
შეჯიბრის თილისმა იყო კორეული ლეგენდების - ამურის ვეფხვის გმირი. ამ მტაცებლის ნეგატიური ასპექტების გასანეიტრალებლად მას წარმოაჩინეს, როგორც საკმაოდ საყვარელი ვეფხვი და სახელად ჰოდორი დაარქვეს. კორეულიდან თარგმნილი, ეს სახელი ნიშნავს "ვეფხვის ბიჭს". თილისმის მთავარი ატრიბუტი იყო პატარა ეროვნული თავსახური, რომელიც ერთ ყურზე იყო ნახმარი.
გახსნის ცერემონიაზე, 76 წლის კორეელმა მარათონელმა მორბენალმა სონი კი-ჩანგმა ოლიმპიურ სტადიონზე ცეცხლით ჩირაღდანი მიიტანა. საბჭოთა კავშირის ნაკრების დროშა აიღო მოჭიდავე ალექსანდრე კარელინმა. სეულში მან შეძლო პირველი ოლიმპიური ოქროს მედლის მოპოვება.
სამხრეთ კორეაში საზაფხულო თამაშების პროგრამა კიდევ ერთხელ გაფართოვდა. მასში ჩოგბურთი და მაგიდის ჩოგბურთი, ველოსიპედი და 10 000 მეტრიანი მორბენალი ქალებისთვის, ისევე როგორც 11 სხვა დისციპლინა გამოჩნდა.
დოულის სკანდალის გარეშე არც სეულის თამაშებზე. უსიამოვნო ინციდენტი იყო კანადელი სპრინტერის, ბენ ჯონსონის ნასამართლეობა უკანონო ნარკოტიკების მიღებაში. მან მოახერხა ბრწყინვალედ ეთამაშა თავისი კონკურენტები 100 მეტრიან რბოლაში. დოპინგ – კონტროლის შემდეგ კანადელს მოუწია მედლის დაბრუნება. ამავე მიზეზით, ოქროს მედლებს ჩამოერთვნენ ბულგარელი ძალოსნები ანხელ გენჩევი და მიტკო გრაბლევი, აგრეთვე უნგრელი ძალოსანი კალმან ჩენგერი.
სეულის ოლიმპიადის ტრიუმფი იყო საბჭოთა კავშირის ეროვნული გუნდი, რომელმაც მოიგო გუნდური მედლების საერთო რანგი. წინა თამაშები, რომლებიც ლოს-ანჯელესში ჩატარდა, საბჭოთა სპორტსმენებმა აიძულეს გამოტოვონ პოლიტიკური ბოიკოტის გამო. შესვენება მხოლოდ სპორტსმენების სასარგებლოდ ხდებოდა. მათ დაამტკიცეს, რომ, როგორც ადრე, ისინი მსოფლიო სპორტის ტრენდერები არიან. საბჭოთა ფეხბურთელებმა ოქროს მოპოვება 32-წლიანი პაუზის შემდეგ შეძლეს, კალათბურთელებმა კი 16-წლიანი პაუზის შემდეგ. საერთო ჯამში, სსრკ ნაკრებმა 55 ოქროს, 31 ვერცხლის და 46 ბრინჯაოს მედალი წაიღო.
საბჭოთა კავშირის ნაკრების უახლოესი მეტოქე იყო გდრ-ს ნაკრები. მას აქვს 37 ოქროს, 35 ვერცხლის და 30 ბრინჯაოს მედალი. ამერიკის სამეულვეთა გუნდმა სამეული შეადგინა. სეულის სენსაცია იყო თამაშების მასპინძლების გამოსვლა. კორეის ეროვნულმა გუნდმა შეძლო უმაღლესი სტანდარტის 12 მედლის მოპოვება, რამაც მას გუნდური კლასიფიკაციის მეოთხე ადგილის დაკავების საშუალება მისცა.
