აქ ბევრი საინტერესო და უჩვეულო ზამთრის სპორტია. ისინი შეიძლება იყვნენ როგორც გუნდური, ასევე პირადი. ზამთრის პირად შეჯიბრებებში გამოირჩევა ბობსი. ეს სპორტი წარმოუდგენლად გასართობია. ბობში, წამის წილები განსაზღვრავს გამარჯვებულსა და დამარცხებულს.
ბობსლეი თავის წარმოშობას ინგლისელ მოგზაურს ვილსონ სმიტს ენდობა - სწორედ მან მოიგონა სასწავლებელი დაფაზე დაფა, რადგან ეს უფრო მოსახერხებელი იყო მოგზაურობისთვის. მაგრამ შვეიცარია ბობსლის სამშობლოდ ითვლება, რადგან ამ ქვეყანაში ინგლისელმა სპეციალური სასრიალოთი იმოგზაურა.
თანამედროვე ბობსლეი არის შეჯიბრი ყინულის სპეციალურ ბილიკებზე, რომელიც ტარდება აეროდინამიკურ სასრიალოზე. სასრიალოები აღჭურვილია საჭის მართვისა და სამუხრუჭე კონტროლის სისტემებით. მათ "ბობს" უწოდებენ, მათ მართავენ წინა მოძრავი მორბენალების საშუალებით. ბობის შექმნისას გამოიყენება მსუბუქი, მაგრამ ულტრა ძლიერი მასალები. ეს არის "ლობიო", რომელიც არის ერთგვარი ყინულის ჩქაროსნული მანქანა, რომელშიც შეჯიბრის მონაწილეები არიან. ეს არის განსხვავება ბობსა და ჩონჩხსა და სხვა ტობოგან სპორტებს შორის.
"ლობიო", რომელსაც თანამედროვეობაში იყენებენ კონკურსებში - ორ და ოთხადგილიან. ოთხადგილიანი ბობის ეკიპაჟში შედის: მმართველი (იგივე გუნდის კაპიტანი), ბიძგები და დამუხრუჭება.
ყინულის ფერდობები განსხვავდება სირთულისგან - ეს დამოკიდებულია დაღმართის და მობრუნების ციცაბოზე. დაღმართის სიჩქარემ შეიძლება მიაღწიოს 160 კმ / სთ-ს, დაღმართის სიგრძე 2 კილომეტრამდე, ფერდობზე კი 15 გრადუსამდე. კონკურსში გაიმარჯვებს ის, ვინც ტრასაზე უფრო სწრაფად გაივლის.
ბობსლეის გამოჩენის წლად ითვლება 1888 წელი. შეჯიბრი დაიწყო 1908 წელს და 1924 წელს გახდა ოლიმპიური სახეობა. ოლიმპიადის გარდა, ტარდება სპეციალიზებული მსოფლიო ჩემპიონატები ლუჟ სპორტებში, რომელშიც "ლობიოზე" მრბოლელები ასპარეზობენ.
