2010 წელს რუსეთში ოლიმპიური შეჯიბრებების გულშემატკივრებმა სერიოზული იმედგაცრუება განიცადეს. ეროვნულმა ნაკრებმა ჩაშალა თითქმის ყველა გამოსვლა, გუნდური კლასიფიკაციის ათეულში შესვლის გარეშეც კი. წარსული საბჭოთა გამარჯვების ფონზე, ასეთ შედეგს მაშინვე რუსული სპორტის სიკვდილი შეარქვეს. ბევრმა ექსპერტმა დაიწყო ასეთი სამარცხვინო დამარცხების მიზეზების შესწავლა.
3 ოქროს, 5 ვერცხლის და 7 ბრინჯაოს მედალი - ასეთი ნაკლებ ჯილდოს რუსეთის ნაკრები არასდროს მიუღია. უფრო მეტიც, რუსმა სპორტსმენებმა ვერ შეძლეს ყველა იმ დისციპლინაში, სადაც ისინი ტრადიციულად ძლიერად და დაუმარცხებლად ითვლებოდნენ - ჰოკეი, ფიგურული სრიალი, ბიატლონი, სათხილამურო ესტაფეები. იმის გათვალისწინებით, რომ ეროვნული ოლიმპიური კომიტეტის ლიდერებმა იწინასწარმეტყველეს, რომ რუსეთის ნაკრები მიიღებს მინიმუმ 30 ჯილდოს.
ეროვნული გუნდის შეჯიბრში წარუმატებლობის ყველაზე აშკარა მიზეზებს შორის არის გუნდის ცუდი მომზადება, სპორტსმენების თვითშეფასება და სპორტის ცუდი მენეჯმენტი.
რაც შეეხება არადამაკმაყოფილებელ ტრენინგებს, მაშინვე ისაუბრეს იმაზე, რომ ქვეყანას არ გააჩნია მატერიალურ-ტექნიკური ბაზა პროფესიონალების მოსამზადებლად. გარდა ამისა, თუ არსებობს სპორტული ობიექტები, სადაც კარგი მწვრთნელები მუშაობენ, ისინი დიდ ადმინისტრაციულ ცენტრებში არიან განლაგებული და ყველა პერსპექტიული სპორტსმენი არ წავა იქ, რადგან მისი განთავსება და ვარჯიში ძალიან დიდი თანხა დაჯდება.
სპორტსმენების გადაჭარბებულმა თვითშეფასებამ მავნე გავლენა მოახდინა ჩვენი გუნდის გამოსვლაზე ზამთრის ოლიმპიურ თამაშებზე. მედლის მფლობელები სახელმწიფოსგან მნიშვნელოვან პრიზს იღებენ თავიანთი პრიზებისთვის. მაგრამ ეს ფაქტორი არც რუსეთის გუნდს გამოადგა. ბევრი სპორტსმენებს ზედმეტად უპასუხისმგებლო და თავდაჯერებულს უწოდებს - მათ სულაც არ აწუხებთ რუსების გრძნობები, რომლებიც სუნთქვაშეკრული უყურებდნენ ყველა წარმოდგენას.
ვანკუვერის ოლიმპიადაზე რუსეთის ნაკრების წარუმატებლობის კიდევ ერთი მიზეზი რუსეთის სპორტის ფედერაციის ლიდერების არაეფექტური მენეჯმენტია. ეროვნული ოლიმპიური კომიტეტის მაღალჩინოსნები, უპასუხისმგებლო დამოკიდებულება შეჯიბრისთვის მომზადებისა და ლიდერებსა და სპორტსმენებს შორის სათანადო კონტაქტის არარსებობა.
თითოეულმა ამ მიზეზმა, ასეა თუ ისე, გავლენა მოახდინა ნაკრების ცუდ შედეგზე. ამასთან, კონკრეტული დასკვნები არ გაკეთებულა. ყველა ჩინოვნიკი, რომელიც NOC- ს სათავეში ედგა, დამარცხებისთვის რაიმე დანაშაულისა და პასუხისმგებლობის აღიარების გარეშე რჩებოდა. დაწყებისთანავე, სპორტსმენებმა ხელი შეუწყვეს ჟურნალისტებს:”ჩვენ შევასრულეთ რაც შეიძლება უკეთესი, რა არის თქვენი საქმე?”. ქვეყანაში სპორტის განვითარება არ დაწყებულა. დასკვნების თანახმად, ვინც პასუხისმგებელი იყო ეროვნული გუნდის მარცხზე ზამთრის თამაშებზე, შეიძლება შეფასდეს, თუ როგორ ასრულებენ სპორტსმენები 2012 წლის ზაფხულის ლონდონში და 2014 წელს სოჭის საშინაო ოლიმპიადაზე.
