1981 წელს, 30 სექტემბერს, სეოლმა IOC– ის 84 – ე სესიაზე მიიღო XXIV ზაფხულის ოლიმპიადის მასპინძლობის უფლება. წინა ოლიმპიადის ბოიკოტის შემდეგ, სსრკ-ს, აშშ-ს, აღმოსავლეთ გერმანიისა და სხვა ქვეყნების უძლიერესმა სპორტსმენებმა საბოლოოდ მიიღეს შესაძლებლობა კვლავ გაეზომათ თავიანთი ძალა.
არც ამჯერად იყო შესაძლებელი ბოიკოტის თავიდან აცილება: კუბა, ეთიოპია, ნიკარაგუა და ზოგიერთი სხვა ქვეყანა.
ამის მიუხედავად, თამაშებში 159 ქვეყანამ მიიღო მონაწილეობა, მათ 8391 სპორტსმენი წარმოადგენდა, რაც რეკორდული გახდა. მსოფლიოს 139 ქვეყანაში სამ მილიარდზე მეტი ადამიანი უყურებდა თამაშების გადაცემას. ოლიმპიადის პროგრამაში შედიოდა ახალი სპორტები - ჩოგბურთი და მაგიდის ჩოგბურთი, ქალთა სპრინტი ველოსიპედით, 10 000 მეტრის გაშვება ქალთათვის და კიდევ 11 დისციპლინა.
უკვე ჩვეული გახდა, რომ მედლებისთვის ყველაზე მძაფრი ბრძოლა იყო სსრკ-ს, აშშ-სა და გდრ-ს შორის. ასე იყო სეულში, არაოფიციალურ გუნდურ შეჯიბრში, საბჭოთა სპორტსმენებმა 55 ოქროს მედალი, 31 ვერცხლის და 46 ბრინჯაოს მედალი მოიპოვეს. ოლიმპიელებმა გდრ-დან მოახერხეს ამერიკელების გამკაცრება და მეორე ადგილის დაკავება, მათ მიიღეს 37 ოქროს, 35 ვერცხლის და 30 ბრინჯაოს მედალი. მათგან საკმაოდ ჩამორჩნენ შეერთებული შტატების სპორტსმენები, რომლებმაც მოიგეს 36 ოქროს, 31 ვერცხლის და 27 ბრინჯაოს მედალი.
სეულში გამართულ შეჯიბრებზე საბჭოთა ტანმოვარჯიშეები ბრწყინვალედ გამოდიოდნენ, მათ 14-დან მიიღეს უმაღლესი სტანდარტის 10 ჯილდო. სპორტსმენებმა იგივე რაოდენობის ოქროს მედლები მოიპოვეს. კაცთა კალათბურთისა და ხელბურთის გუნდებმა მიაღწიეს გამარჯვებებს. ისევ მოსკოვის ოლიმპიადის მსგავსად, საბჭოთა მოცურავე ვლადიმერ სალნიკოვმა მოიგო ოქროს მედალი. მაგრამ ოლიმპიადის ნამდვილი გმირი იყო სპორტსმენი GDR– დან ქრისტინა ოტოდან, რომელმაც ცურვაში 6 ოქროს მედალი მიიღო.
ამერიკელი მოცურავე მატ ბიონდი, რომელმაც უმაღლესი სტანდარტის 5 მედალი მოიგო, ქრისტინასგან ცოტათი ჩამორჩება. მისმა თანამემამულემ ჯენეტ ევანსმა კიდევ სამი ოქროს მედალი მიიღო.
საბჭოთა კავშირის საფეხბურთო გუნდმა ბრწყინვალედ ითამაშა სეულში გამართულ თამაშებზე, რომლებმაც ფინალში 2: 1 ანგარიშით გამოირჩეოდნენ ბრაზილიელი, გოლები იგორ დობროვოლსკიმ და იური სავიჩევმა გაიტანეს.
XXIV ზაფხულის ოლიმპიურ თამაშებზე სპორტსმენებმა ბევრი გამოჩენილი შედეგი აჩვენეს, მაგრამ ეს თამაშები დიდი დოპინგის სკანდალებით ახსოვდათ. ასე რომ, ცნობილმა კანადელმა სპრინტერმა ბენ ჯონსონმა, რომელმაც 100 მეტრის მანძილი გაიქცა ფენომენალური დროით 9, 79 წამი, დაკარგა ოქროს მედალი. დისკვალიფიცირებული იქნა ორი ბულგარელი ძალოსანი, რომლებმაც თავიანთ წონით კატეგორიებში ოქროს მედლები მოიპოვეს. ახალი სკანდალების შიშით ბულგარელმა ძალოსნებმა სეული დატოვეს, ის სპორტსმენებიც კი დარჩნენ, რომლებსაც ჯერ არ გამოსულა.
მოსამართლეები ყოველთვის არ იქცეოდნენ ობიექტურად. ასე რომ, კრივის რინგზე მსოფლიო კრივის მომავალმა ვარსკვლავმა ამერიკელმა როი ჯონსმა სრულად აჯობა თავის სამხრეთ კორეელ მეტოქეს პარკ სი ჰუნს. დარტყმების თანაფარდობამ 86:32 მიაღწია ამერიკელის სასარგებლოდ, Park Si Hong ჩამოაგდო ერთხელ. თუმცა, მოსამართლემ საბოლოოდ მიანიჭა გამარჯვება ნაცემი და ძლივს წამოდგა ფეხზე კორეელი. ამ დანაკარგის მიუხედავად, როი ჯონსმა მიიღო სამოყვარულო კრივის საერთაშორისო ასოციაციისგან სეულის ოლიმპიადის გამორჩეული მოკრივის ტიტული და ვალ ბარკერის თასი. ჩვეულებრივ, ეს პრიზი გადაეცემა კონკურსის გამარჯვებულს. მოგვიანებით, მოსამართლეები, ვინც ამ ბრძოლას განსჯის, დისკვალიფიცირებულ იქნა - შესაძლებელი იყო იმის დამტკიცება, რომ მათ მიიღეს ქრთამი სამხრეთ კორეის დელეგაციისგან. გადაწყვეტილება გამარჯვებულზე არასდროს გადახედულა, მაგრამ 1997 წელს როი ჯონსი დაჯილდოვდა ვერცხლის ოლიმპიური ორდენით.
ძალიან ორაზროვანი შედეგების მიუხედავად, სეულის ოლიმპიადა მნიშვნელოვანი ეტაპი გახდა ოლიმპიური მოძრაობის ისტორიაში. კერძოდ, დოპინგ-კონტროლის მნიშვნელოვანმა გამკაცრებამ შესაძლო გახადა შემდეგი ოლიმპიადის ბევრად უფრო პატიოსნებად ჩატარება.
