ახლო წარსულში ადამიანები ან პროფესიონალურად მიდიოდნენ სპორტით, ან საერთოდ თავს იკავებდნენ ცხოვრების აქტიური ცხოვრებისგან. ახლა სიტუაცია ძალიან შეიცვალა. სპორტი ბევრისთვის ცხოვრების მნიშვნელოვანი ნაწილი გახდა. უმეტეს ქვეყნებში მოსახლეობა ან ზომიერად არის ჩართული სპორტში ან პროფესიონალი სპორტსმენები.
რა სარგებელს იღებს ადამიანი რეგულარული ვარჯიშისგან?
ყველაზე მნიშვნელოვანი, რასაც ადამიანი ფიზიკური დატვირთვით იღებს, ჯანმრთელობაა. სხეულის ყველა კუნთის გაძლიერება და შინაგანი ორგანოების ფუნქციონირების გაუმჯობესება, სისხლძარღვთა სისტემის ტონი - ამ ყველაფერს ადამიანი იძენს, თუ კვირაში ორჯერ მაინც მიდის სპორტით. სპორტს არ აქვს უარყოფითი შედეგები სათანადო ვარჯიშის ტექნიკითა და დატვირთვის ბალანსით, თუმცა არ უნდა დაგვავიწყდეს, რომ ვარჯიშის შემდეგ კუნთებში იქმნება "რძემჟავა", რაც თავის ტკივილს გრძნობს.
რაც შეეხება მათ, ვინც კვირაში ექვს ან მეტჯერ ვარჯიშობს?
ასეთ ადამიანებს "პროფესიონალ სპორტსმენებს" უწოდებენ. ისინი ვარჯიშობენ გრაფიკით ტრენერთან ერთად. პროფესიონალ სპორტსმენებს მხოლოდ კუნთის აშენება ან ლამაზი ფიგურა არ აინტერესებთ, ყველა ვარჯიში მიზნად ისახავს შედეგს, რომელსაც ისინი კონკურენციაში აჩვენებენ. სამედიცინო გამოკვლევის დროს ხედავთ, რომ ინტენსიური ვარჯიშის შემდეგაც მათ აქვთ მშვიდი გულისცემა, ის კარგად არის გაწვრთნილი, რადგან გული ტუმბავს საკმარის სისხლს სისხლის მიმოქცევისა და სხეულის ნორმალური მდგომარეობის სათანადო დონეზე შესანარჩუნებლად.
პროფესიონალებში სხეული უფრო გამძლე და განვითარებულია, მაგრამ მაინც ადამიანის სხეულის შესაძლებლობები შეზღუდულია. სპორტში ასევე არსებობს ისეთი ტერმინი, როგორიცაა პროფესიული დაავადებები. მაგალითად: ცურვაში - ეს არის ყელ-ყურ-ცხვირის დაავადებები, ხოლო მძლეოსნობაში - მუხლისა და თეძოს სახსრების დაავადებები. მათგან არც ერთი სპორტსმენი არ არის დაცული. ასეთი დაავადებები შეიძლება განვითარდეს ნებისმიერ ასაკში, უბრალოდ რაიმე სახის სპორტით დაკავებით, მაგრამ ეს არ ადარებს იმ გამარჯვებებსა და მიღწევებს, რომელსაც სპორტსმენი იპყრობს. განცხადება იმის შესახებ, რომ პროფესიონალური სპორტი ინვალიდებს, მართალია, მაგრამ ის, ვისაც გამარჯვება სურს, გაიმარჯვებს, თვითონ კი დაკოჭლდება და ის, ვინც ვარჯიშობს არა საკუთარი თავისთვის, არამედ მწვრთნელისთვის ან მშობლებისთვის, ვერაფერს მიაღწევს არც ცხოვრებაში და არც სპორტში…
