გარეგნულად, HIIT ჰგავს ერთი ვარჯიშის მკვეთრ და მოკლე (15-20 წამი) შესრულებას, შემდეგ კი იგივე მოკლე პერიოდების დასვენებას. ამასთან, რა არის საიდუმლო, რატომ ითვლება, რომ HIIT ხელს უწყობს ცხიმის წვას ბევრად უკეთესად, ვიდრე კლასიკური კარდიო?
მაღალი ინტენსივობის ინტერვალური ტრენინგის თეორიული გაგება
ცოტა თეორია. ენერგიის ერთეული სხეულში არის ATP. კლასიკური კარდიო ვარჯიშის დროს ჟანგდება ჩვენი გლუკოზის მარაგი სისხლში ან გლიკოგენი უჯრედების მიტოქონდრიებში და შედეგად ვიღებთ 38 ATP მოლეკულას, რომლებიც მოხმარდება საშუალო ან დაბალი ტემპით ვარჯიშის დროს. როგორც კი გლუკოზა და გლიკოგენი "ამოიწურება", იწყება ის, რასაც ცხიმის წვას ვუწოდებთ - ცხიმოვანი მჟავების დაჟანგვა ორგანიზმის მაღაზიებიდან.
ვარჯიშის ინტენსივობის ზრდასთან ერთად ხდება ჟანგბადის უკმარისობა, რაც აუცილებელია გლუკოზის და გლიკოგენის დაჟანგვისთვის. ამ სიტუაციაში ხდება კიდევ ერთი რეაქცია - სხეული ახორციელებს ე.წ ანაერობულ გლიკოლიზს. შედეგად, ჩვენ მხოლოდ ორი მოლეკულა ATP და ლაქტატ რძემჟავა მივიღებთ, რაც კუნთებში წვის შეგრძნებას იწვევს. თუმცა, სამართლიანობისთვის, ჩვენ აღვნიშნავთ, რომ ამ პროცესში ცხიმი არ იწვის! ლოგიკურად ჩნდება კითხვა - რაში მდგომარეობს ვივიტის საიდუმლოება?
ვიტის პირველი საიდუმლო არის დამწვრობის ეფექტი (E. P. O. C - ზედმეტი ვარჯიშის შემდეგ ჟანგბადის მოხმარება). მეორე არის ინსულინის მგრძნობელობის ზრდა.
დამწვრობის ეფექტი არის პროცესების კომბინაცია, რომლებიც ორგანიზმში ვარჯიშის დასრულების შემდეგ ხდება. ჩვენს სხეულს აქვს საკმაოდ გრძელი მეტაბოლური რეაქცია ტრენინგზე - მას შეუძლია ერთ დღეს გასტანოს. ამ შემთხვევაში, სხეული მეტ ჟანგბადს მოიხმარს და მეტ კალორიას წვავს. ვარჯიშის შემდგომი ეფექტი შენარჩუნებულია მხოლოდ ანაერობული გლიკოლიზის დროს.
ვიტიტის მეორე "საიდუმლო" არის კუნთების მგრძნობელობის გაზრდა ინსულინის მიმართ. ინსულინი ორგანიზმში სატრანსპორტო როლს ასრულებს - ის უჯრედებს აწვდის გლუკოზას, ამიტომ მის გარეშე ჩვენი სხეული ვერ ფუნქციონირებს ნორმალურად, მაგრამ მისი დიდი რაოდენობა ასევე უარყოფითად მოქმედებს ჩვენს ჯანმრთელობაზე - ეს ხელს უწყობს ცხიმის დაგროვებას. ქსოვილების დაბალი მგრძნობელობა ინსულინის მიმართ, გლუკოზა ძალზე მძიმედ შედის უჯრედში. ქსოვილების მაღალი მგრძნობელობა ინსულინის მიმართ, ამ პროცესს ხელს უწყობს. თუ პროცესს რიცხვში გავითვალისწინებთ, მაშინ პირველ შემთხვევაში ერთი გლუკოზის მოლეკულის შეღწევისთვის მინიმუმ 10 მოლეკულა უნდა "მიუახლოვდეს" რეცეპტორს, მეორე შემთხვევაში სამი საკმარისია.
ინტერვალის ტრენინგის მახასიათებლები
ინტერვალური ვარჯიშის ერთ-ერთი "შედეგი" არის კუნთოვანი ქსოვილის გაზრდილი მგრძნობელობა ინსულინის მიმართ. ჩვენთვის ეს პირველ რიგში მნიშვნელოვანია, რადგან უჯრედების ნორმალური ფუნქციონირებისთვის საჭიროა ნაკლები ინსულინის მიღება, რაც ნიშნავს, რომ მისი ნაკლები სინთეზია. ორგანიზმში ნაკლები ინსულინი ხელს უწყობს ცხიმების დაწვას.
ინტერვალური ვარჯიში უნდა იყოს მაქსიმალურად ინტენსიური - რაც შეიძლება მეტი გამეორება გააკეთოთ უმოკლეს დროში - ეს არის ანაერობული გლიკოლიზის ფაზა, ხოლო ლაქტატი კუნთებიდან გამოიყოფა დანარჩენი პერიოდის განმავლობაში.
კლასიკურ კარდიოზიაში დარწმუნდით, რომ ვაკონტროლებთ პულსს ისე, რომ ის ცხიმების წვის ზონაში მოხვდეს. ამის გაკეთება არ გჭირდებათ ვიტის შესრულებისას.
Viit– ის კიდევ ერთი მნიშვნელოვანი უპირატესობა ის არის, რომ ვარჯიში გრძელდება საკმაოდ მოკლე დროში, ჩვეულებრივ, ნახევარ საათამდე, გათბობის და გაჭიმვის ჩათვლით.
Viit ძალიან მძიმე ვარჯიშია და ისინი იმ ადამიანებს წაადგებიან, რომლებსაც უკვე აქვთ გარკვეული ფიზიკური ვარჯიში, როგორც კუნთოვანი სისტემის მხრიდან, ასევე გულსისხლძარღვთა სისტემის მხრიდან.
Viit არ არის რეკომენდებული დაბალი ნახშირწყლების დიეტის დროს. ეს პირველ რიგში იმიტომ ხდება, რომ ინტერვალური ვარჯიში მკვეთრად ამცირებს სისხლში გლუკოზას.
