თანამედროვე ოლიმპიური მოძრაობის ისტორიაში გახმაურებული მოვლენა მოხდა VII ზამთრის თამაშებზე 1956 წელს. შემდეგ, პირველად, სსრკ სპორტსმენებმა მიიღეს მონაწილეობა ოლიმპიადებში, რომლებიც შემდეგ ორმოცი წლის განმავლობაში ამ სპორტულ წარმოდგენებში პირველ როლებში რჩებოდნენ. დოლომიტების პატარა საკურორტო ქალაქი ამ მნიშვნელოვანი მოვლენის ასპარეზად იქცა.
კორტინა დ’ამპეცო ადრე ორჯერ სცადა ზამთრის ოლიმპიური თამაშების მოპოვება და მას ასეთი უფლებაც კი მიენიჭა, მაგრამ 1944 წელს დაგეგმილი თამაშები ომის გამო არ შედგა. სამართალი აღდგა 1949 წლის გაზაფხულზე რომში - IOC– ის მორიგ სხდომაზე, იტალიის ქალაქს 31 ხმა მისცეს, ხოლო ორმა ამერიკელმა და კანადელმა განმცხადებელმა მხოლოდ 10 ხმა დააგროვა.
იმ დროს, კორტინა დ’ამპეცო ძალიან პატარა ქალაქი იყო, რომლის მოსახლეობა 6, 5 ათასი ადამიანი იყო. მისი მოკრძალებული ინფრასტრუქტურა და სპორტული ობიექტების სიმცირე იყო ის ძირითადი პრობლემები, რომელთა მოგვარება საორგანიზაციო კომიტეტს მოუწია. ქალაქში არ იყო ყინულის სტადიონი ან სასრიალო ტრასები, ხოლო სათხილამურო და სატვირთო და ბობსაფეხურიანი ტრასები არ აკმაყოფილებდა IOC– ს მოთხოვნებს. პრობლემები გადაწყდა მთავრობის მხარდაჭერისა და კორპორატიული სპონსორების ფართო ჩართულობის წყალობით, რაც იმ დროს არასტანდარტული გამოსავალი იყო. მთავრობამ დააფინანსა ახალი გზების, სარკინიგზო ლიფტების, გაუმჯობესებული სატელეფონო ქსელების და ქალაქის წყალსა და ენერგიის მიწოდება. ოლივეტიმ ჟურნალისტებს საოფისე ტექნიკა მიაწოდა, ხოლო FIAT– მა ოლიმპიადისთვის ახალი მანქანაც კი შექმნა.
ყველა ოლიმპიური შეჯიბრი ჩატარდა VII ზამთრის ოლიმპიადისთვის სპეციალურად აშენებულ ან რეკონსტრუქციულ რვა სპორტულ ობიექტში. ყველა, გარდა სასრიალო მოედნისა, განლაგებული იყო ერთმანეთისგან რამდენიმე ათეული წუთის სავალზე. მოციგურავეები ასპარეზობდნენ მისურინას ტბაზე, ქალაქიდან 13 კილომეტრში. საგულისხმოა, რომ ამ ოლიმპიადაზე არ არსებობდა "ოლიმპიური სოფელი" - სპორტსმენები სასტუმროებსა და ქალაქის მოსახლეობის ოჯახებშიც კი იყვნენ განთავსებული.
შეჯიბრი დაიწყო 1956 წლის 26 იანვარს და დასრულდა 5 თებერვალს და უდავო წარმატება მოუტანა სსრკ ოლიმპიელებს - მათ მოიპოვეს 16 ჯილდო, რომელთაგან 7 ოქრო იყო. მედლების არაოფიციალურ ცხრილში მეორე ადგილზე იყვნენ ავსტრიელები 11 ჯილდოთი (ოქრო - 4). საინტერესოა, რომ საუკუნის მეოთხედის შემდეგ ფილმის გადაღებაში სამი ოლიმპიური ადგილი გამოიყენეს მხოლოდ ბრწყინვალე ბრიტანელი ჯეიმს ბონდისა და მზაკვრული რუსი გენერალი გოგოლის შესახებ.
