სამწუხაროდ, 1972 წლის მიუნხენის ოლიმპიადა არ გახდა ცნობილი ორგანიზატორების ან სპორტსმენების დამსახურებით. სწორედ მაშინ მოხდა ტერაქტი, რომელიც გახდა ერთ-ერთი ყველაზე საშინელი მოვლენა, რომელმაც ოდესმე ჩაბნელდა ოლიმპიური თამაშები.
XX საუკუნის ოლიმპიური თამაშები, რომლებიც მიუნხენში ჩატარდა 1972 წლის სექტემბერში, გახდა ცნობილი პალესტინის მიერ ისრაელის დელეგაციაზე განხორციელებული ტერაქტის გამო. IOC– მა, ისევე როგორც გერმანიის ხელისუფლებამ, კარგად იცოდა, რომ ოლიმპიადაზე ტერაქტი მოხდებოდა და ანალიტიკოსებმა მისი ჩატარების 26 შესაძლო სცენარიც კი იწინასწარმეტყველეს, რათა ღონისძიების ორგანიზატორებმა შეძლონ თავიანთი მოქმედებების მორგება და ოლიმპიადის მცხოვრებთა დაცვა. სოფ. ამასთან, სამწუხაროდ, საჭირო ზომები არასდროს ყოფილა მიღებული.
ტერაქტის მიზეზის ნაწილი იყო პალესტინის ახალგაზრდული ფედერაციის XX ოლიმპიურ თამაშებში მონაწილეობის აკრძალვა. შავი ოქტომბრის ჯგუფის მიზანი იყო ისრაელის სპორტული დელეგაციის წარმომადგენლების ხელში ჩაგდება პალესტინელი ტერორისტებისთვის მძევლების შემდგომი გაცვლისთვის, რომლებიც იმ დროს ციხეებში იმყოფებოდნენ. გარდა ამისა, მათ გეგმებში შედის რამდენიმე სპორტსმენის მკვლელობა, რაც საშუალებას მისცემს დამატებით ზეწოლას ისრაელის ხელისუფლებაზე და ამავე დროს არ ასოცირდება უშუალოდ პოლიტიკოსებთან ურთიერთობის საჭიროებასთან, რომელთა მიღწევა გაცილებით რთულია.
5 სექტემბრის გამთენიისას ოლიმპიური სოფლის ტერიტორიაზე შემოვიდა 8 ტერორისტი სავარჯიშო კოსტუმებით და იარაღით სავსე ზურგჩანთებით. ისინი შენიშნეს, მაგრამ სოფელში მყოფებმა გადაწყვიტეს, რომ ისინი სპორტსმენები იყვნენ. მიაღწიეს შენობას, სადაც ისრაელები ცხოვრობდნენ, ტერორისტები შევარდნენ შიგნით, დახვრიტეს ორი სპორტსმენი და ცხრა ადამიანი აიყვანეს მძევლად. დაბალი კვალიფიკაციისა და ცუდი პროფესიონალური მომზადების ხალხი, რომლებიც აწარმოებდნენ მოლაპარაკებებსა და მძევლების განთავისუფლების ოპერაციას, დაღუპული 9 სპორტსმენი გარდაიცვალა, ხოლო სამი ტერორისტი გადარჩა, მოგვიანებით კი გერმანიის ხელისუფლებამ ისინი გაათავისუფლა. თავდასხმის მსხვერპლნი იყვნენ ვერტმფრენის პილოტი და ერთი პოლიციელიც.
IOC– მა პირველად გადაწყვიტა თამაშებში ერთდღიანი შესვენება. ბევრმა სპორტსმენმა და სტუმარმა მიუნხენი დატოვა სიცოცხლის შიშით. ისრაელებს უარი ეთქვათ ექსტრადიციას გადარჩენილი ტერორისტების სამირ მოჰამედ აბდულაჰის, აბდელ ხაირ ალ დნაუისა და იბრაჰიმ მასუდ ბადრანის გასამართლებისთვის. უიმედოდ შეირყა გერმანიის ხელისუფლების რეპუტაცია და მათ მალევე ვერ მოახერხეს მიუნხენის სირცხვილისგან გაწმენდა. მოგვიანებით გერმანიაში შეიქმნა სპეციალური ანტიტერორისტული დანაყოფი, რომლის წყალობითაც მძევლების გასათავისუფლებლად სამხედრო ოპერაციების ჩატარება უფრო წარმატებული გახდა, ვიდრე 1972 წელს.
