1908 წელს თამაშები პირველად ჩატარდა ბრიტანეთის იმპერიის ტერიტორიაზე - ლონდონში. მართალია ოლიმპიადა არც ისე დიდი იყო, როგორც მაშინ 21-ე საუკუნეში, მაგრამ ისინი ევროპის მთავარ სპორტულ მოვლენად იქცნენ.
რომი შეიძლება მარტივად გამხდარიყო თამაშების დედაქალაქი 1908 წელს. დაბრკოლება იყო ეკონომიკური სირთულეები და სტიქიები 1906 წელს იტალიაში, რაც დამატებით ხარჯებს მოითხოვდა.
1908 წელს ოლიმპიადაში 23 ქვეყანამ მიიღო მონაწილეობა. მას შემდეგ, რაც ავსტრალიამ და ახალმა ზელანდიამ სპორტსმენები გაგზავნეს 22 გუნდი იყო. ოლიმპიადის ისტორიაში პირველად მასში 2000-ზე მეტმა სპორტსმენმა მიიღო მონაწილეობა, მათ შორის რამდენიმე ათეული ქალი.
მონაწილეთა უმეტესობა ევროპიდან იყო, მაგრამ იყვნენ ასევე სპორტსმენები აშშ-დან, არგენტინადან და, როგორც ზემოთ აღვნიშნეთ, ავსტრალიიდან და ახალი ზელანდიიდან. სამხრეთ აფრიკისგან ცალკე გუნდი ასპარეზობდა, თუმცა იმ დროს ის ჯერ კიდევ ბრიტანეთის იმპერიის ნაწილი იყო. აზიის ქვეყნებიდან მხოლოდ თურქეთი იყო წარმოდგენილი.
პირველად ამ თამაშებზე გამოცხადდა არაოფიციალური გუნდური შეჯიბრი ქვეყნების მიხედვით. პირველი ადგილი კონკურსის მასპინძელმა - დიდმა ბრიტანეთმა დაიკავა. მას მოჰყვა აშშ-სა და შვედეთის გუნდები მნიშვნელოვანი ზღვრით.
რუსეთის იმპერიამ თამაშებზე თავისი სპორტსმენებიც გაგზავნა. დელეგაცია ქვეყნიდან მცირე იყო - მხოლოდ 6 სპორტსმენი 3 სპორტში. ამასთან, ეს შეჯიბრებები ქვეყნისთვის წარმატებული აღმოჩნდა - პირველი ოლიმპიური ოქროს მედალი მიიღო. ეს მოიგო მოციგურავე ნიკოლაი პანინმა, რაც დაამტკიცებს რუსეთის ძლიერ პოზიციას ზამთრის სპორტში. უნდა გვახსოვდეს, რომ 1908 წელს ჯერ კიდევ არ იყო დაყოფილი ოლიმპიადის ზაფხული და ზამთარი.
წარმატებული აღმოჩნდა რუსი მოჭიდავეების გამოსვლაც - ორმა მათგანმა ვერცხლი მიიღო წონით კატეგორიებში.
საერთო ჯამში, ლონდონის თამაშები გაცილებით უკეთ იყო ორგანიზებული, ვიდრე წინა წლების შეჯიბრებები პარიზში და ქ. ლუიში. სამეფო ოჯახის მხრიდან თამაშებზე ყურადღებამ დიდი როლი ითამაშა - ისინი გახსნა მეფე ედუარდ VII- მ, ხოლო ტახტის მემკვიდრემ, მომავალმა ჯორჯ V- მ, საერთაშორისო ოლიმპიურ კომიტეტს დაეხმარა დაფინანსების მოძიებაში სპორტული ობიექტების მშენებლობის დასრულებაში..
